نفوذ تفسیرهای عرفانی در ذهن و زبان مولانا
Publish place: Persian Literature، Vol: 7، Issue: 2
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 166
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ADFA-7-2_006
تاریخ نمایه سازی: 20 اردیبهشت 1400
Abstract:
نفوذ قرآن و تفسیر قرآن در مثنوی بسیار زیاد است؛ بهگونهایکه مثنوی را به گنجینه تفسیر قرآن بدل ساخته است، اما در میان تفسیرهای مختلفی که مورد استفاده مولانا بوده تاکنون به تفسیرهای عرفانی چهار قرن اول کمتوجهی شده است. در این مقاله با تکیه بر تفسیر سهل بن عبدالله تستری (وفات: ۲۸۳ق) و ابوعبدالرحمن سلمی (وفات: ۴۱۲ق) نشان میدهیم که رویکرد باطنی مولانا به قرآن و شیوه تاویل آیات قرآنی در مثنوی، متاثر از تفسیرهای عرفانی کهن است. موضوعاتی چون جدال با نفس، تعبیر از نفس به بت و «عجل» (گوساله)، مکر نفس، و همچنین فرازهایی از آداب صوفیه چون جوع و اکل حلال و پرهیز از آزار و نوعدوستی، در این تفسیرها آمده که در مثنوی بازتاب یافته است. همچنین موضوعات دیگری چون مکر و استدراج الهی، توکل و ترک تدبیر در مثنوی، ریشه در تفسیرهای عرفانی قرآن دارد. مولانا این روش تاویلی را آگاهانه به کار بسته و ازاینرو مثنوی را «کشاف قرآن» نامیده است.
Keywords:
Authors
مریم مشرف الملک
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهید بهشتی
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :