تمثیلها و برخی مضامین مشترک مثنوی و حدیقه
Publish place: Persian Literature، Vol: 4، Issue: 2
Publish Year: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 239
This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ADFA-4-2_004
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
Abstract:
قرن شش و هفت هجری، از دورههای بسیار درخشان زبان و ادبیات فارسی، بهویژه در حوزه شعر عرفانی است که ظهور و تکامل و اوج آن به دست سه تن از شاعران بزرگ عارف ایرانی ـ اسلامی (سنایی، عطار، مولوی) رقم میخورد. درک و احساس نزدیک به هم در این سه تن درباره خدا و جهان و... منظومه فکری واحدی را تشکیل میدهد تا جایی که درک و فهم آثار هر یک از این سه فرد، منوط به فهم آثار دیگری است با رنگ و تشخص ویژه هر یک از این سه تن. در مقاله حاضر، با تکیه بر مثنوی مولانا و حدیقهی سنایی، در حد گنجایش مقاله، به نمونههایی از پیوستگیها و اقتباسهای مولانا از اندیشه و آثار و تمثیلهای سنایی در حدیقه اشاره شده است. مولوی نهتنها در اندیشه، بلکه در شیوه بیان مطلب نیز در بسیاری موارد از سنایی الهام گرفته است. در این باره هم تقدم فضل از سنایی و تعالی از مولوی است. مولوی، دقایق و غوامض و رموز سلوک عرفانی را با زبان مردمپسند و بسیار اقناعی بیان میکند و زبان سنایی در حدیقه فارغ از فخامت ادبی، ویژگیهای خاص خود را دارد.
Keywords:
Authors
علیرضا حاجیان نژاد
دانشیار دانشگاه تهران
سرور رباطجزی
مدرس دانشگاه فنی و حرفه ای
طاهره خیری
دانشآموخته کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرکز
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :