نگاه وحی به شاعر، با تکیه بر سوره شعرا
Publish place: Journal of Arabic Literature، Vol: 5، Issue: 1
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 188
This Paper With 27 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JALIT-5-1_004
تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400
Abstract:
آیات ۲۲۴-۲۲۶ سوره شعرا به شاعرانی پرداخته که پیروی گمراهان از آنان، سرگردانی در هر کوی و برزن و سخن بدون عمل را از ویژگیهای آنان برشمرده است. این آیات شریفه برای برخی، این شبهه را به وجود آورده است که در قرآن شاعران نکوهش شدهاند و با شعر و شاعری مخالفت شده است. این پژوهش، به بررسی و نقد این شبهه و پاسخ به این سوال میپردازد که نظر صحیح قرآن در مورد شاعران چیست؟ توجه به تخصیص آیه پایانی سوره شعرا، فضای سیاه شعر در زمان نزول، شعر به عنوان گونهای از کلام، بزرگداشت شاعران در احادیث پیامبر (ص) و امامان معصوم علیهمالسلام و همچنین بدست دادن تفسیر صحیح از آیات مورد بحث، مولفههایی هستند که نگارندگان به منظور روشن شدن بحث به آنها پرداختهاند. حاصل کلام اینکه قرآن نه تنها شاعران را به صورت موجبه کلیه نکوهش نمیکند، بلکه رسالتهای مهمی نیز برای آنها قرار داده که از جمله آنها سرودن اشعار با درونمایههای توحیدی، موعظه و دعوت مردم به حق است.
Authors
حسن رضایی
استادیار دانشگاه تهران پردیس فارابی
علی تمسکی بیدگلی
دانشجوی کارشناسی ارشد علوم قرآن و حدیث