سازمان همکاری شانگهای و ملاحظات امنیتی آمریکا

جنگ در افغانستان نشان داد رویکرد آمریکا در ملاحظات بین المللی به سمت شرق تغییر جهت داده در حالی که در گذشته بیشتر متمایل به خاورمیانه بوده است. سیاست خارجی ایالات متحده در شرق مبتنی بر منافع و مصالح این کشور در خاورمیانه تهیه و تنظیم گردیده است. آسیای مرکزی یک منطقه پر تنش می باشد که نگرانی های امنیتی خاص خود را دارد. علاوه بر آن عملکرد روسیه و چین نیز در این منطقه مزید بر علت است. این دو کشور پیوندهای سیاسی مستحکمی با کشورهای منطقه دارند که غالبا این روابط مستحکم، سنتی و قدیمی است. در ابتدا سازمان همکاری شانگهای (SCO) پنج کشور از آسیای مرکزی و کلیه کشورهای شرق آسیا را در برداشت. ظاهرا خط و مشی سازمان بر مسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، بنا شده بود. به هر حال SCO سازمانی است که اغلب در پی منافع دو کشور روسیه و چین در منطقه می باشد. ظاهرا SCO در مقابل هیچ یک از قدرت های جهانی، جهت گیری سوئی ندارد ولی به هرحال این سازمان علائم مختلفی را در طول زمان از خود نشان داده که این علائم نگرانی های بین المللی را در برداشته است. همچنین این سازمان در خواست های کشورهایی همچون ایران، هند و پاکستان را برای عضویت در سازمان همکاری، مد نظر قرار داده است. بنابراین می توان گفت اعضای SCO، تنها شرکای ساده سیاسی اقتصادی کوچک نیستند بلکه توسعه و پیشرفت چشمگیری داشته و در حال تبدیل به یک قدرت منطقه ای می باشند. سیاستها و  دستورالعمل های کاری SCO اغلب با سیاست­های ایالات متحده در تصادم و برخورد بوده است. از جمله چالش های موجود در این روابط می توان به: جنگ جاری در افغانستان، پیمان دفاعی بین آمریکا و تایوان و قرار دادن سیستم پدافند موشکی در خاک این کشور توسط آمریکا، اشاره نمود. با توجه به این ملاحظات جامع و فراگیر می توان نگرانی های جدی آمریکا را از برنامه های SCO برشمرد.