تاثیر رینگ مروس بر کارایی قطرهچکانها در سیستم آبیاری قطرهای با استفاده از پساب کشاورزی

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 148

This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JWSS-22-2_024

تاریخ نمایه سازی: 21 اردیبهشت 1400

Abstract:

گرفتگی قطرهچکانها در هنگام استفاده از پساب، موجب افزایش هزینه بهرهبرداری و کاهش رغبت کشاورزان میشود. روش جدید برای کاهش گرفتگی قطرهچکانها، استفاده از رینگ مروس است که مشکلات روشهای کلرزنی و اسیدشویی، از قبیل آلودگی و هزینههای بالا را ندارد. با توجه به اهمیت استفاده از پساب کشاورزی، در این پژوهش به بررسی گرفتگی قطرهچکانها و تاثیر کاربرد رینگ مروس بر کارایی قطرهچکانهای بهکار برده شده در سامانه آبیاری قطرهای پرداخته شد. تیمارها شامل آب آبیاری (آب چاه و پساب) و اصلاح آب (آبیاری با رینگ مروس و آبیاری بدون رینگ مروس)، بهعنوان عامل اصلی و تیمار نوع قطرهچکانها شامل ایریتک (E۱)،کرونا (E۲)، اکسیوس (E۳)، نتافیم (E۴)، پلیرود (E۵) و پایا (E۶) بهعنوان عامل فرعی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که بهمرور زمان پساب کشاورزی باعث گرفتگی قطرهچکانها در تیمارهای آب آبیاری و اصلاح آب شده اما با گذشت زمان رینگ مروس روی پارامترهای ارزیابی قطرهچکانها اثر مثبت داشت. در مورد پساب کشاورزی، در دور اول و آخر آبیاری، متوسط آبدهی قطرهچکانها با رینگ مروس بهترتیب ۰۵/۰ و ۳۳/۰ لیتر در ساعت بیشتر از تیمار پساب بدون رینگ مروس بود. ضریب یکنواختی قطرهچکانها در دور اول و آخر آبیاری در تیمار چاه با رینگ مروس بهترتیب ۳۱/۰ و ۶۷/۶ درصد بیشتر از تیمار چاه بدون رینگ مروس بهدست آمد، همچنین ضریب یکنواختی قطرهچکانها در دور اول و آخر آبیاری، در تیمار پساب با رینگ مروس بهترتیب ۸۵/۰ و ۱۰/۱۲ درصد بیشتر از تیمار پساب بدون رینگ مروس، اندازهگیری شد. در مورد قطرهچکانها، با گذشت زمان مشخص شد که قطرهچکان نتافیم بهترین عملکرد و قطرهچکان آکسیوس، ضعیفترین عملکرد را دارا بود. بهطور کلی قطرهچکانهای بهکار برده شده در تیمار آب چاه تیمار شده با رینگ مروس، بیشترین میزان آبدهی و قطرهچکانهای بهکار برده شده در تیمار پساب بدون رینگ مروس، کمترین میزان آبدهی را دارا بودند.

Authors

هانیه دباغی

۱. Water Engineering Department, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran.

مجتبی خوش روش

۱. Water Engineering Department, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran.

محمد علی غلامی سفیدکوهی

۱. Water Engineering Department, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University, Sari, Iran.

مراجع و منابع این Paper:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :