اثر محافظت اشعه عصاره آبی کلاله زعفران در لنفوسیت های خون محیطی انسان با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس در سلول های دو هسته ای

انسان در زندگی روزمره خود به دلایل مختلف در معرض عوامل اکسیدکننده از جمله پرتوها قرار می گیرد. تابش اشعه با تولید رادیکال های آزاد و واکنش گر، موجب آسیب دیدن لیپیدها، پروتیئن ها و اسید های نوکلئیک در سلول می شود. با این حال، به دلیل کارایی بسیار زیاد پرتوها در تشخیص و درمان بیماری ها، استفاده از آن ها هر روز دامنه گسترده می یابد. مطالعه بر روی محافظت کننده های پرتوی با منشا گیاهی امروزه اهمیت بالایی یافته است. در پژوهش حاضر، به منظور دستیابی به روشی جهت جلوگیری یا کاهش آسیب های کروموزومی ناشی از تابش اشعه گاما از عصاره آبی کلاله گیاه زعفران در سه غلظت ۵۰۰، ۱۰۰۰ و ۱۵۰۰ میکروگرم در میلی لیتر استفاده گردید. لنفوسیت های خون محیطی پس از تیمار با غلظت های فوق، تحت تابش Gy۲ اشعه گاما قرار گرفتند. برداشت سلول ها ۷۲ ساعت پس از شروع کشت، به دنبال تیمار با Cyto-b انجام شد و پس از رنگ آمیزی توسط گیمسای ۱۰%، فروانی میکرونوکلئوس در سلول های دو هسته ای محاسبه گردید. نتایج آزمون میکرونوکلئوس در سلول های دو هسته ای نشان داد که عصاره زعفران قابلیت حفاظت از سلول ها را در مقابل اثرات مخرب اشعه گاما دارد و غلظت های ۵۰۰ و ۱۰۰۰ میکروگرم در میلی لیتر از آن، به طور معنی داری (p≤۰.۰۱)، فراوانی میکرونوکلئوس را در سلول های پرتو دیده کاهش داده و صدمات ناشی از اشعه را به نصف می رساند.

Keywords:

اشعه گاما , آسیب کروموزومی , تابش اشعه , عصاره آبی