اثر آبیاری جویچه ای یک در میان روی کارآیی مصرف آب و ویژگی های نیشکر در جنوب اهواز

زراعت نیشکر در خوزستان در سطح وسیع متداول است و آبیاری آن به روش جوی و پشته با سیفون یا هیدروفلوم صورت می گیرد. برای بررسی اثر آبیاری جویچه ای یک در میان روی کارآیی مصرف آب و ویژگی های نیشکر، آزمایشی در اراضی کشت و صنعت امیرکبیر در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تیمار آبیاری های جویچه ای معمولی، یک در میان ثابت و متغیر اجرا شد. نتایج نشان داد که کارآیی مصرف آب به ازای شکر تولیدی، در تیمارهای آبیاری معمولی، یک در میان ثابت و متغیر به ترتیب ۴۱/۰، ۵۸/۰ و ۷/۰ کیلوگرم بر متر مکعب بود. گرچه کارآیی مصرف آب در هیچ کدام از تیمارها اختلاف معنی دار نشان نداد ولی این فاکتور، در تیمارهای آبیاری یک در میان متغیر و ثابت به ترتیب حدود ۴۱% و ۲۹% نسبت به تیمار شاهد (آبیاری معمولی) روند افزایشی داشته است، به گونه ای که تیمار آبیاری یک در میان متغیر کمترین حجم آب مصرفی، بیشترین کارایی مصرف آب و عملکرد نیشکر و شکر تولیدی را داشته و شکر قابل استحصال آن با ۵/۱۴ تن در هکتار به ازای m۳/ha ۲۰۶۰۴ آب مصرفی، بیشترین عملکرد را دارا بود. کلیه ویژگی های نیشکر در تیمارها به جز تعداد نی در هکتار، اختلاف معنی داری با هم نداشتند.

Keywords:

Sugarcane , Irrigation , Every-other furrow irrigation , Water use efficiency. , نیشکر , آبیاری , آبیاری جویچه ای یک در میان , کارآیی مصرف آب