قابلیت استفاده روی موجود در ضایعات صنعتی پلیمری تیمار شده برای ذرت در یک خاک آهکی

هدف پژوهش حاضر، امکان سنجی استفاده از ضایعات صنعتی پلیمری تیمار شده (IUT-UT) به عنوان کود روی و مقایسه قابلیت استفاده و کارایی روی آن با سولفات روی بود. به این منظور یک آزمایش گلخانه ای فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی و در سه تکرار با گیاه ذرت (Zea mays L.) اجرا شد. تیمارها شامل سه منبع روی [سولفات روی، ضایعات صنعتی تیمار شده در اندازه ۳-۲ میلی متر (IUT-UT۲) و ضایعات صنعتی تیمار شده در اندازه کوچک تر از ۱ میلی متر(IUT-UT۱)] در سه سطح (صفر،۲۰ ،۴۰ کیلو گرم روی در هکتار) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد روی هم به شکل سولفات روی و هم ضایعات صنعتی تیمار شده، رشد و عملکرد وزن خشک اندام هوایی ذرت را به طور معنی داری (در سطح ۵ درصد) افزایش داد. عملکرد وزن خشک اندام هوایی ذرت در گلدان هایی که IUT-UT دریافت کرده بودند از گلدان هایی که سولفات روی دریافت کرده بودند بیشتر بود. بیشترین عملکرد وزن خشک اندام هوایی در تیمار IUT-UT در اندازه کوچک تر از ۱ میلی متر (UT۱) حاصل شد. صرف نظر از منبع روی، غلظت روی در اندام هوایی و ریشه ذرت با افزایش سطح کودی به طور معنی داری (در سطح ۵ درصد) افزایش یافت اگرچه این افزایش در تیمار سولفات روی بیشتر از IUT-UT بود. کاربرد IUT-UT سبب افزایش معنی دار غلظت آهن اندام هوایی ذرت شد. غلظت کادمیم اندام هوایی و ریشه در همه تیمارهای مورد آزمایش کمتر از ۰۲/۰ میلی گرم بر کیلوگرم بود. نتایج نشان داد که می-توان از IUT-UT به ویژه در اندازه کوچک تر از ۱ میلی متر به عنوان یک کود روی کندرها با ناخالصی کم استفاده کرد، اگرچه انجام مطالعات تکمیلی در این زمینه ضروری است.

Keywords:

Industrial by-products (IUT-UT) , Zinc suolphate (ZnSO۴) , Corn (Zea mays L.). , ضایعات پلیمری فراوری شده (IUT-UT) , سولفات روی , ذرت