اثر سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر دوام گل و شاخص های فتوسنتز گل شاخه بریده رز رقم Grand prix

این تحقیق  با هدف مقایسه تاثیر سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر دوام گل بریده رز رقم Grand prix از طریق بررسی برخی شاخص های فتوسنتز در فروردین سال ۱۳۹۱ انجام گرفت. بدین منظور تعداد ۲۳۵ شاخه گل رز قرمز رقم (Grand prix) در گلدان های حاوی ۱ لیتر ساکارز ۲ درصد در سردخانه با دمای ۸ درجه سانتی گراد و رطوبت ۵۵ درصد و نور ۲۶۰ لوکس قرار گرفت و هفته ای ۱ بار به مدت یک ماه با غلظت های مختلف سالیسیلیک اسید شامل ۲-۱۰، ۳-۱۰، ۴ˉ۱۰ و ۵ˉ۱۰ مولار و متیل جاسمونات ۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰ و ۱۰۰ میکرومولار محلول پاشی شدند. کلیه ۱۱ تیمار مذکور در طرح فاکتوریل با ۳ تکرار انجام شد. فاکتورهای اندازه گیری شده شامل فاکتورهای ظاهری (دوام گل و برگ) سنجش کلروفیل های a، b و قندهای محلول بود. نتایج حاصل از آزمایش نشان داد فاکتور ظاهری گل و برگ در تیمار ۳-۱۰ مولار سالیسیلیک اسید در مقایسه با سایر تیمارها و شاهد بهینه بود. قندهای محلول و کلروفیل a و b نیز در تیمار ۳-۱۰مولار اسید سالیسیلیک در مقایسه با شاهد و سایر غلظت های اسید سالیسیلیک افزایش یافت. از سوی دیگر بر اساس نتایج حاصل از تیمار با متیل جاسمونات افزایش فاکتور ظاهری گل و برگ و نیز قندهای محلول در تیمار ۱۰۰ میکرومولار مشاهده شد و کلروفیل a نیز در همه تیمارها نسبت به شاهد افزایش معنی داری را نشان داد.  

Keywords:

سالیسیلیک اسید , گل رز , عمر پس از برداشت , فتوسنتز , متیل جاسمونات