مقایسه پراکندگی نانو ذرات اکسید آهن مغناطیسی در دو محیط نفت و آب

در این مقاله، نانو ذرات مگنتیت(Fe۳O۴) به روش همرسوبی سنتز شد. برای این کار، از آمونیاک به عنوان عامل رسوب دهنده، و از کلریدهای آهن (II) و(III) به عنوان منابع آهن استفاده شد. وضعیت پراکندگی نانوذرات در دو محیط آبی و آلی (نفت) با استفاده از فعال کننده های سطح اسید اولییک و اسید لوریک بررسی گردید و تاثیر غلظت آنها بر پراکندگی و اندازه ذرات مطالعه شد. از روش های پراش اشعه ایکس(XRD)، پراکنش لیزری دینامیک (DLS) طیف سنجی مادون قرمز(FTIR) اندازه گیری نیروی گرادیانی متغیر (AGFM) به ترتیب برای تشخیص فاز، اندازه و توزیع ذرات، استقرار فعال کننده سطح بر روی ذرات، و خواص مغناطیسی استفاده شد. نتایج به دست آمده از روش تفرق پراکنش دینامیک لیزری (DLS) نشان داد که میانگین اندازه متوسط هیدرودینامیکی ذرات در محیط نفت و در محیط آبی به ترتیب در محدوده ۱۸- nm۴۴ و۶۸-nm۸۹ نانومتر تغییر می کند. در ضمن بررسی خواص مغناطیسی نشان داد که با افزایش غلظت فعال کننده سطح، خواص مغناطیسی به ویژه مغناطیس اشباع کاهش می یابد.

Keywords:

nanoparticles , magnetite , surfactant , magnetic properties , stability , نانو ذرات , مگنتیت , فعال کننده سطح , خواص مغناطیسی , پایداری