مرام و مسلک لوطیان در دوره قاجار

مقاله حاضر به بررسی اخلاق اجتماعی و آداب و رسوم لوطیان در دوره قاجار میپردازد. لوطی گری بخشی از زنجیره ای است که، در نظر، با فتوت آغاز می شود و در اصناف بازار و عیاری نمود مییابد. هر چند این نمود خارجی نیز در دورههایی تحول و توسعه می یابد اما، در سراشیبی زوال، تبدیل به لوطیان میشود و در سده حاضر با ارجاع به متون مارکسیستی به لمپنها تغییر شکل میدهد. برداشتهای متفاوت و گاه معارض از اصطلاح لوتیان/ لوطیان وجود دارد: از لوت به معنای «پابرهنه» تا لوط به معنای «منحرف». لوتی به معنای «داش مشتی» نیز برای ارجاع به بی نیازی لوطیان به کار میرود. در این مقاله، ضمن توضیح این برداشت ها، به اخلاق لوطیان پرداخته می شود و تمایز آنان با پنطیها ذکر می شود و به طور مشخص پوشش و اجزای لباس لوطیان، آداب لوطی گری، لهجه و زبان لوطیان، بازیها و سرگرمیهای آنان، و نامهای لوطیان بررسی می شود. در پایان مقاله، از مراسم مذهبی لوطیان بحث میشود و روایتی از هم چشمیهای لوطیانه در مراسم عزاداری محرم و زد و خوردهای آنان ارائه می شود.

Keywords:

لوطیان/ لوتیان , عیاران , فتیان و جوان مردان , آداب و رسوم , دوره قاجار