بررسی حکایات مشترک النوبه الثالثه کشف الاسرار و روح الارواح براساس نظریه ترامتنیت ژنت

ژنت برای بررسی انواع روابط میان متنی متون، اصطلاح ترامتنیت را مطرح می کند. ژانر یا گونه عرفانی بخش مهمی از ادب فارسی را به خود اختصاص داده است؛ به همین سبب، مطالعه ترامتنی متون برجسته عرفانی زوایای پنهان و ناگشوده میان آنها را روشن می کند. این پژوهش که به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده، نخستین گامی است که مناسبات ترامتنی چهل و شش حکایت مشترک النوبه الثالثه کشف الاسرار و روح الارواح را از منظر تئوری ترامتنیت ژنت بررسی کرده است. به طور کلی نتایج این پژوهش عبارت است از: ۱) از میان چهل و شش حکایت موجود در این دو کتاب، ده حکایت ذیل بینامتنیت صریح، نوزده حکایت در شمار بینامتنیت غیرصریح و هفده حکایت در ذیل بینامتنیت ضمنی قرار می گیرد؛ ۲) نتیجه جست وجوهای پیرامتنی نیز بیانگر آن است که همانندی های بسیاری ازنظر صورت و معنا در عنوان ها و صدر و ذیل آن حکایات وجود دارد. همین امر نویسندگان این پژوهش را هرچه بیشتر به درست بودن گمانه اقتباس میبدی از سمعانی هدایت می کند؛ ۳) ازنظر رابطه سرمتنی، تقسیم بندی این دو کتاب عرفانی در ذیل گونه عرفانی تایید می شود؛ ۴) از دیدگاه ورامتنی در هیچ قسمت از حکایات النوبه الثالثه کشف الاسرار نقد و تفسیر مستقیم بر متن روح الارواح دیده نمی شود.

Keywords:

کشف الاسرار , روح الارواح , سمعانی , میبدی , حکایات مشترک , ترامتنیت ژنت