بررسی تاثیر سطوح مختلف ابرجاذب A۲۰۰ بر نفوذ آب به خاک در شرایط مزرعه ای

ازجمله راهکارهای مدیریتی جهت استفاده بهینه از منابع آبی محدود موجود، به­کارگیری مواد جاذب رطوبت از جمله پلیمرهای آب­دوست می باشد. سرعت نفوذ آب به خاک از پارامترهای بسیار مهم در طراحی روش­های آبیاری است. این تحقیق به­منظور بررسی تاثیر مقادیر مختلف ابرجاذب بر نفوذپذیری آب به خاک با استفاده از روش استوانه­های مضاعف در سطح مزرعه و به صورت آزمایش فاکتوریل با سه تکرار انجام شده است. فاکتور اول شامل اعمال سطوح مختلف ابرجاذب در ۴ سطح صفر، ۸، ۱۶، ۲۴ گرم در متر­مربع و فاکتور زمان بعد از اعمال ابرجاذب به ترتیب شامل روز اعمال ابرجاذب، چهار روز و هشت روز بعد از اعمال آن بودند. هم­چنین در این آزمایش مدل­های کاستیاکف-لوئیز و فیلیپ نیز جهت کمی سازی نفوذ آب در خاک استفاده گردید. نتایج این پژوهش نشان داد که افزایش فاکتور غلظت ابرجاذب به کاربرده شده، در سطح ۱ و ۵ درصد تاثیر معنی­داری بر نفوذ تجمعی و سرعت نهایی نفوذ آب به خاک نداشته است. بنابراین سطوح ابرجاذب به­کار رفته در این تحقیق در مقیاس مزرعه ای نتوانسته است بر خواص فیزیکی خاک مورد آزمایش غالب شود. اما فاکتور زمان بر آن­ها در سطح ۱% معنی­دار بوده است به طوری که از حدود ۵ تا ۱۰ میلی­متر بر ساعت در تیمارهای مختلف ابرجاذب به حدود ۲ تا ۵ میلی­متر بر ساعت کاهش یافته است. همچنین مقادیر ضریب هبستگی (R۲) بین داده­های واقعی و مقادیر برآورد شده با مدل­های مذکور نشان داد که هر دو مدل دارای دقت قابل قبول بوده اند اما مدل فیلیپ را می توان با اطمینان بیش­تری برای برآورد مقادیر نفوذ در شرایط واقعی استفاده نمود. 

Keywords:

ابرجاذب A۲۰۰ , نفوذ تجمعی , سرعت نفوذ نهایی