باز طراحی شبکه آبیاری تحت فشار دشت فتحعلی مغان به روش گروه بندی ارتفاعی اراضی

مصرف انرژی و هزینه های مرتبط با انجام محاسبات هیدرولیکی شبکه آبیاری تحت فشار دشت فتحعلی مغان در برنامه WaterGems برای سه راه کار متفاوت به روش گروه بندی ارتفاعی اراضی و با فرض عدم تغییر سامانه های آبیاری جانمایی شده، محاسبه و با راه کار موجود مقایسه گردید. دامنه ارتفاعی ۲۲۰-۲۱۰ متر به عنوان ناحیه بهینه ارتفاعی پیشنهاد گردید که ارتفاع حدود ۷۷ درصد از اراضی از دامنه ارتفاعی فوق کم­تر است. نتایج نشان داد در صورت اضافه نمودن ایستگاه پمپاژ PS۲ در دامنه ارتفاعی فوق می توان فشار لازم برای آبیاری ۵۰۶ هکتار از اختلاف ارتفاع اراضی تامین نمود. هزینه های سالیانه انرژی در راه کار موجود با تعرفه ۹۰ ریال ۸۷/۰، با تعرفه ۱۰۰۰ ریال ۶۵/۹ میلیون ریال در هکتار و هزینه کل آن به ترتیب ۹۳/۳۵۰ و ۱۲/۱۲۶۱ میلیارد ریال است. در حالی که هزینه های سالیانه انرژی با گروه بندی ارتفاعی در راه کار سوم با تعرفه ۹۰ ریال ۵۵/۰ و با تعرفه ۱۰۰۰ ریال ۱۴/۶ میلیون ریال در هکتار و هزینه کل آن ۲۱/۳۲۴ و ۷/۸۹۵ میلیارد ریال بود. با جانمایی ایستگاه پمپاژ PS۲، مصرف انرژی تا ۲/۳۷ درصد و تعداد شیرهای فشارشکن ۴۴ درصد نسبت به راه کار موجود کاهش یافت. به کارگیری روش گروه بندی ارتفاعی در طراحی سیستم های آبیاری تحت فشار موجب کاهش هزینه های انرژی و لوازم آبیاری و اقتصادی تر شدن تولیدات کشاورزی می گردد.

Keywords:

آبیاری بارانی , توان مصرفی , ناحیه بهینه ارتفاعی , هزینه انرژی مصرفی