کاربرد مدل IHACRES برای ارزیابی اثرات تغییر اقلیم بر دبی حوضه آبریز تجن
Publish place: Irrigation and Drainage، Vol: 13، Issue: 1
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 356
This Paper With 13 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IDJ-13-1_012
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1400
Abstract:
تغییر اقلیم و گرمایش کرهی زمین یکی از مسائل مهم جهان در عصر کنونی میباشد و در حال گسترش به سرتاسر کرهی زمین است و آثار زیان بار آن بر منابع آبی بر کسی پوشیده نیست. ازاین رو پیشبینی تغییرات اقلیمی یک منطقه، نقش مهمی در برنامهریزی و مدیریت منابع آبی خواهد داشت. هدف از این پژوهش ارزیابی اثرات این پدیده بر روی دبی حوضه آبریز تجن در دورهی آتی میباشد. به این منظور در گام اول شبیهسازی پارامترهای دما و بارش با استفاده از مدل جوی CANESM۲ تحت سناریوهای جدید انتشار RCP۲.۶ و RCP۸.۵ و ریزمقیاسسازی خروجیهای مدل جوی با مدل SDSM انجام شد. سپس شبیهسازی دبی روزانه حوضه در دوره آتی با مدل بارش-رواناب IHACRESانجام شد. برای بررسی دقیق عملکرد و خطای مدل ریزمقیاسسازی SDSM از آزمون ناپارامتری من- ویتنی استفاده شد که نشان از کارایی مدل در ریزمقیاس سازی دما و بارش در ایستگاههای مورد مطالعه داشت. بهطور کلی نتایج مدل نشان داد که میانگین دمای سالانه حوضه در دوره آتی (۲۰۴۹-۲۰۲۰) نسبت به دوره پایه این تحقیق (۲۰۰۵-۱۹۷۶) تحت دو سناریو RCP ۲.۶ و RCP ۸.۵، ۷۹/۰ و ۱۴/۱ افزایش و مقدار بارش بهترتیب تحت همان دو سناریو ۱۵ و ۱۸ میلی متر کاهش خواهد یافت. در گام آخر نتایج واسنجی و صحت سنجی مدل IHACRES بررسی شد طی این دو مرحله شاخص ارزیابی نش- ساتکلیف (NSE)، ۴۵/۰ و ۴۰/۰ به دست آمد که بیانگر دقت قابل قبول مدل در شبیهسازی دبی میباشد. با توجه به نتایج این تحقیق، پیشبینی شد که میزان دبی تحت دو سناریوی RCP ۲.۶ و RCP ۸.۵ در دوره آتی نسبت به دوره پایه به ترتیب به میزان ۸/۱۹ و ۷/۲۱ درصد کاهش مییابد.
Keywords:
Authors
فاطمه موجرلو
گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
رامین فضل اولی
گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
علیرضا عمادی
گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :