تعیین ضریب تنش شوری و حساسیت آبی با رویکرد مطالعه بهره وری مصرف آب کوشیا (Kochia Scoparia L.) در شرایط آب و هوایی اهواز

مشکل شوری منابع آب و خاک و کمبود منابع آب با کیفیت از تهدیدهای اصلی توسعه کشاورزی در مناطق خشک و نیمه خشک مثل خوزستان است. با توجه به مشکلات موجود، روش کم آبیاری، استفاده از زهاب های با شوری بالا، کاشت گیاهان مقاوم به شوری و افزایش بهره وری آب راه کارهای مدیریتی مناسبی هستند. در این راستا مطالعه ای با هدف تعیین ضریب حساسیت آبی، ضریب تنش شوری و بهره-وری کوشیا در شرایط تنش شوری و کم آبی در اهواز انجام شد. کرت های اصلی شامل سطوح شوری آب کارون (با شوری متوسط ۵/۲ دسی زیمنس بر متر)، ۱۰، ۱۵ و ۲۰ دسی زیمنس بر متر و کرت های فرعی شامل سه سطح آبیاری ۱۰۰، ۷۵ و ۵۰ درصد نیاز آبی گیاه بودند. ضریب تنش شوری در این تحقیق بین ۰۶/۰ و ۸۹/۰ بدست آمد. نتایج نشان داد که با افزایش شوری ضریب حساسیت به شوری (Ks) کاهش یافت. هم چنین نتایج نشان داد که ضرایب Ks بدست آمده در حالت ترکیب تنش شوری با کم آبی ۵۰ درصد بیشتر از ترکیب تنش شوری با کم آبی ۷۵ درصد است. میانگین ضریب Ky به دست آمده در این تحقیق در شرایط کم آبیاری ۷۵% و ۵۰% نیاز آبی به ترتیب ۱۹/۰ و ۶۰/۰ بدست آمد و نشان می دهد گیاه کوشیا ضریب حساسیت به خشکی پایینی دارد که بیانگر تحمل بالای این گیاه بدون کاهش عملکرد شدید در شرایط تنش خشکی می باشد. هم چنین نتایج نشان داد که میزان بهره وری آب در تولید علوفه گیاه کوشیا حتی در شرایط تنش شدید و توام شوری و کم آبی، قابل قبول و بالا می باشد. در این تحقیق مشاهده شد که شوری باعث کاهش میزان بهره وری آب می-شود و بهره وری آب در شرایط کم آبیاری بیشتر از آبیاری کامل است. در کل، نتایج این مطالعه نشان داد که کوشیا می تواند به عنوان یک گیاه علوفه ای مناسب در مناطقی مثل اهواز که آب آبیاری و خاک از کیفیت مطلوبی برخوردار نیست (حتی بدون نیاز به آبشویی و اصلاح خاک که هزینه زیادی را متوجه تولیدکنندگان می کند) کشت شود.