کاربرد زیست محیطی وصلح آمیز از نانوذرات- نانوالیاف درتصفیه آبهای آلوده آبیاری و پساب های سمی زهکشی (مطالعه موردی: یون سمی مس)
Publish place: Irrigation and Drainage، Vol: 14، Issue: 5
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 318
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IDJ-14-5_030
تاریخ نمایه سازی: 25 اردیبهشت 1400
Abstract:
امروزه کاربرد علوم و فناوریهای پیشرفته، در مدیریت بهینه مخاطرات کیفی تحمیلی بر منابع زیستمحیطی، از اهمیت ویژهای برخوردار است. با توجه به سمیت پسابهای کشاورزی، صنعتی و خانگی برای محیط زیست، بررسی مبسوط و جداگانه موضوع تصفیه زهابهای سمی و بهطور کلی آب های آلوده، جهت تکمیل روند توسعه غیرمخرب، امری ضروری بهنظر میرسد. در این راستا و به منظور بازیافت ترکیبات حاوی فلزات سنگین و آلودهکننده همچون مس، در زه ابهای محتوی کودها و سموم مضر، تولید نانوالیاف (نانوذرات پلیمری) در قالب روش الکتروریسی (تحت چهار تیمار غلظت محلول الکتروریسی، ولتاژ اعمالی، فاصله جمعکننده با سوزن تزریق و آهنگ تزریق)، با استفاده از دستگاه الکتروریسی و ترکیب منتخب پلیمری پلیمتیل متاکریلات و حلال دیمتیل فرمامید با رویکرد استفاده از مواد اولیه ارزانقیمت، جهت تصفیه آلودگیهای مخاطرهآمیز انتخاب شدند. همچنین فناوری تولید نانوذرات در قالب روش انفجار سیم (تحت چهار تیمار غلظت محلول نانوذرات، قطر سیمهای کربن استفاده شده، جریان و نیروی آرک) مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت، با استخراج نتایج در هر فاز، به تحلیل و بررسی آنها پرداخته شد و نتایج نشان داد که ترکیب تیمار پلیمر پلیمتیل متاکریلات و حلال دیمتیل فرمامید در شرایط غلظت در حلال برابرwt% ۲۵، ولتاژ اعمال شده kV ۳۰، فاصله بین نوک سوزن و صفحه جمعکننده cm ۱۵ و آهنگ تغذیه ml/h ۲ بهترین عملکرد را داشته است. بدین ترتیب، با تهیه نانوالیاف و نیز استفاده از مواد آزمایشگاهی نسبتا ارزان، در مقایسه با روشهای پرهزینه تصفیه آب، نتایج قابلتوجهی در روندارزیابی وتحلیل حذف فلز سمی مس (%۵۰<) در کلیه نمونههای منتخب مشاهده گردید، که حکایت از تاثیرگذاری مثبت و بالای نانوذرات ونانوالیافها داشته است.
Keywords:
Authors
سید هادی ابطحی
دکتری تخصصی (Ph.D) علوم و مهندسی آب، گروه پژوهشی اکولوژی انسانی شهری کارگشا، ایران
محمدتقی احمدی
دانشیار گروه فیزیک، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه
مهدی محمودیان
استادیار گروه نانوفناوری، دانشکده علوم، دانشگاه ارومیه، ارومیه
مرتضی شکری
استادیار گروه مهندسی عمران، دانشکده فنی مهندسی کبودراهنگ، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :