امکان سنجی کشت گلخانه ای با استفاده از آبیاری چگالشی (گیاه مورد مطالعه: ریحان)

شوری زدایی یکی از راه های مقابله با کمبود منابع آب در بخش کشاورزی، بخصوص در مناطقی که دارای منابع آب شور و لب شور هستند، می باشد. آبیاری چگالشی به عنوان روشی برای آبیاری با استفاده از آب بی کیفیت و انرژی خورشیدی، ترکیبی از آبیاری زیرسطحی و دستگاه تقطیر ساده خورشیدی است. در این تحقیق باهدف بررسی توان آبیاری چگالشی برای تامین نیاز آبی گیاهان، طرحی به مساحت دو مترمربع در گلخانه ایجاد شد. برای این منظور مخزنی (رطوبت ساز) به ابعاد ۱۵×۷۰×۱۷۰ سانتیمتر ساخته شد که آب شور موجود در آن با استفاده از یک المنت گرمایشی تبخیر می شد. بخارآب هوای بالای سطح آب شور را گرم و مرطوب می کرد. این هوا به ۵ عدد لوله ی منفذدار به طول دو متر که با فواصل ۲۰ سانتیمتر در عمق ۸ سانتیمتری خاک دفن بودند دمیده می شد. سپس بخارآب در داخل جدار لوله و خاک میعان کرده و آب موردنیاز گیاهان ریحان که در خاک کشت شده بودند را تامین می نمود. نتایج نشان داد که رطوبت ساز روزانه به طور متوسط ۱۲۵۵۰ میلی لیتر آب را به صورت بخارآب، وارد لوله های منفذدار نمود و از این مقدار به طور متوسط ۴۱۶۷ میلی لیتر در خاک و لوله به آب مایع تبدیل می شد. همچنین این سیستم با آبیاری متوسط روزانه بیش از دو میلی متر توان تامین نیاز آبی گیاه ریحان را داشت و تولید ماده تر و خشک در آبیاری چگالشی نسبت به گلدان های شاهد ۳۲ و ۶۳ درصد بیشتر بود.

Keywords:

آب شور , آبیاری , انرژی خورشیدی , شوری زدایی