مطالعه گمنامی در روابط اینترنتی و عوامل جامعه شناختی موثر بر آن

یکی از امکاناتی که اینترنت در اختیار کاربران خود قرار می دهد، امکان پنهان کردن هویت در این فضا و ایفای نقش های متعدد است. هدف پژوهش حاضر ارائه توصیف و تبیینی از رابطه گمنامی در صحنه مجازی با ویژگی های فردی و محیطی در آن صحنه با استفاده از نظریه نمایشی گافمن و ترکل است. روش پژوهش، پیمایش و جامعه آماری، همه دانشجویان دانشگاه گیلان است که با روش نمونه گیری طبقه ای و تصادفی ساده، ۳۷۲ نفر به­عنوان نمونه انتخاب شدند. براساس یافته­ها، پسران بیش از دختران و دانشجویان با پایگاه تحصیلی پایین تر بیش از دانشجویان با پایگاه تحصیلی بالاتر به گمنامی در روابط اینترنتی تمایل دارند و این رابطه ازنظر آماری نیز معنا دار است؛ همچنین افزایش متوسط ساعات کاربرد اینترنت در هفته، استفاده از سایت­های همسریابی، وبلاگ، چت­روم و محدودیت­های سنتی مرتبط با برقراری دوستی با جنس مخالف، رابطه معنا­داری با گمنامی در روابط اینترنتی داشته اند. در مجموع، متغیرهای پایگاه تحصیلی و محدودیت­های سنتی ۵/۴۱ درصد از تغییرات متغیر گمنامی در روابط اینترنتی را تبیین می­کنند. متغیر پایگاه تحصیلی رابطه منفی و متغیر محدودیت­های سنتی رابطه مثبتی با میزان گمنامی در روابط اینترنتی داشته­اند. این نتایج نشان می دهند کاربران اینترنت برای کاستن از بار محدودیت های سنتی مرتبط با ایجاد روابط در صحنه واقعی، ازطریق گمنامی در صحنه مجازی، به­عنوان کنشگری فعال ایفای نقش می کنند.

Keywords:

گمنامی در روابط اینترنتی , صحنه مجازی , محدودیت های سنتی , پایگاه تحصیلی