تاثیر اسید سالیسیلیک، متیل جاسمونات و اسانس‎های گیاهی بر کیفیت و عمر گل‎جایی گل بریده میخک رقم ‘کانو’ در دماهای مختلف

در پژوهش حاضر اثرات تیمارهای اسید سالیسیلیک (۱۰۰ و ۲۰۰ میلی‎گرم در لیتر) و اسید جاسمونیک (۲۵ و ۵۰ میلی‎گرم در لیتر از منبع متیل جاسمونات) به صورت کوتاه مدت و تیمارهای تیمول (۷۵ و ۱۲۵ میلی‎گرم در لیتر)، منتول (۷۵ و ۱۲۵ میلی‎گرم در لیتر) و اوژنول (۵۰ و ۱۰۰ میلی‎گرم در لیتر) به صورت بلند مدت (استاندارد) برای حفظ کیفیت و افزایش عمر گل‎جایی گل بریده میخک در دو آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار بررسی شد. تیمار شاهد و تمام محلول‎های نگهدارنده حاوی ساکارز ۴ درصد بودند. محیط نگهداری‎ شامل دمای۲ ±۲۵ درجه سانتی‎گراد و رطوبت نسبی ۶۰-۵۵ درصد و دمای ۱±۳ درجه‎ سانتی‎گراد و رطوبت نسبی ۸۵-۸۰ درصد بود. نتایج دمای C˚۲±۲۵ نشان داد بیشترین کیفیت و عمر گل‎جایی مربوط به متیل جاسمونات ۵۰ میلی‎گرم در لیتر (۱۱روز) و بعد از آن متیل جاسمونات ۲۵ میلی گرم در لیتر (۶۶/۱۰ روز) در مقایسه با شاهد (۹ روز) به دست آمد، همچنین این تیمار با افزایش جذب محلول، قطر گل را نیز افزایش، و پژمردگی گلبرگ را به تاخیر انداخت. نتایج دمای C˚۱±۳ نشان داد که بیشترین عمر گل‎جایی در گل‎های تیمار شده با منتول ۱۲۵ میلی‎گرم در لیتر (۰۳/۷۰ روز) و پس از آن اوژنول ۱۰۰ میلی‎گرم در لیتر (۵/۶۸) و منتول ۷۵ میلی‎گرم در لیتر (۶۶) در مقایسه با شاهد (۶۲ روز)، به دست آمد. این تیمارها در مقایسه با شاهد و سایر تیمارها، پژمردگی گلبرگ را کاهش، مواد جامد محلول گلبرگ، قطر گل و عمر گل‎ را افزایش دادند.

Keywords:

اوژنول , انسداد آوندی , تیمول , تنظیم‎کننده‎های رشد , محلول نگهدارنده