بررسی میزان مصرف غذای بیمارستانی و علل عدم مصرف آن در بیماران بستری در بیمارستان آموزشی-درمانی امام رضا (ع) به تفکیک بخش بستری

چکیده مقدمه: عدم مصرف کافی غذا در بیماران بستری موجب سوءتغذیه بیمارستانی می شود که عوارض زیادی ازجمله افزایش مرگ ومیر و طول مدت بستری را به همراه دارد. مطالعه حاضر به منظور تعیین میزان دریافت غذای بیماران بستری در بیمارستان آموزشی-درمانی امام رضا (ع) طراحی شده است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی است که در سال ۱۳۹۸ روی بیماران بستری در بیمارستان آموزشی-درمانی امام رضا (ع) واقع در شهر مشهد انجام گرفته است. ابزار استفاده شده در این ارزیابی، چک لیستی است که بخشی از چک لیست استاندارد Nutrition Day است. بخش انتخابی از این چک لیست استاندارد میزان مصرف غذای بیمار و علت عدم مصرف غذا را می سنجد. داده ها وارد نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ شد و نتایج حاصل شد. یافته ها: داده های حاصل از بررسی میزان مصرف غذا نشان دهنده این است که بیماران بستری در بخش های قلب و عروق (۷/۸۵ درصد) و گوارش (۳/۸۱ درصد) بیشترین میزان مصرف غذا را داشته اند و کمترین میزان مصرف مربوط به بخش تروما (۲/۶۳ درصد) بوده است. علت عدم مصرف غذا توسط بیماران، تهوع و استفراغ، نداشتن اشتها و عدم تمایل به نوع غذا بود. بیشترین آموزش تخصصی تغذیه در بخش های گوارش و کبد (۵/۳۷ درصد) و انکولوژی (۳/۳۳ درصد) صورت گرفته است. نتیجه گیری: لازم است مدیران بیمارستان ها به منظور افزایش آگاهی پرستاران در رابطه با اهمیت آموزش تخصصی تغذیه اقداماتی انجام دهند و تعداد کارشناسان تغذیه برای حضور فعال تر آن ها در بالین بیماران افزایش یابد.

Keywords:

بیمار , بیمارستان , میزان مصرف غذا