تاثیر استفاده از بارکد دو بعدی هوشمند بر آموزش بالینی دستیاران تخصصی طب اورژانس و داخلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

مقدمه: پیشرفت های اخیر فناوری، تمرکز اصلی آموزش پزشکی را به سمت رویکردهای یادگیری فعال تر سوق داده است. در این راستا، مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر استفاده از بارکد دو بعدی هوشمند بر آموزش بالینی دستیاران تخصصی طب اورژانس و داخلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شد.  مواد و روش ها: در مطالعه نیمه تجربی حاضر، ۶۸ دستیار طب اورژانس و داخلی دانشگاه علوم پزشکی مشهد که در زمان انجام این مطالعه در اورژانس بیمارستان "امام رضا" حضور داشتند، شرکت نمودند. دستیاران به صورت تصادفی به دو گروه مداخله (استفاده از بارکدها) و کنترل (استفاده از روش های معمول) تقسیم شدند. در ابتدای پژوهش و در انتهای آن از شرکت کنندگان خواسته شد تا پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و سوالات آموزشی را تکمیل نمایند. در نهایت، نتایج با استفاده از آزمون های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل گردیدند. یافته ها: نتایج حاصل از پیش آزمون- پس آزمون در دو گروه نشان دادند که در گروه مداخله، میانگین نمرات از ۰۹/۱۵±۵/۷۵ به ۰۷/۶±۹۲ (۰۱/۰p <) و در گروه کنترل از ۳۶/۱۴±۶۸/۷۵ به ۲۳/۱۳±۷۷ (۰۲۲/۰P=) رسید که تفاوت در هر دو گروه معنادار بود. میانگین اختلاف نمره پیش آزمون- پس آزمون در گروه مداخله ۱۶ و در گروه کنترل ۶/۱ بود. در پی مقایسه نتایج پس آزمون دو گروه با یکدیگر، ارتباط آماری معناداری به دست آمد (۰۰۱/۰P=). نتیجه گیری: در این مطالعه نشان داده شد که استفاده از بارکد دو بعدی هوشمند باعث افزایش نمرات دستیاران می شود؛ از این رو به نظر می رسد که استفاده از بارکد در آموزش دانشجویان موثر باشد.

Keywords:

آموزش , بارکد دو بعدی , داخلی , رزیدنت , طب اورژانس