ارتباط شدت پنومونی با میزان لوکوسیت، نوتروفیل، CRP و ESR در کودکان مبتلا به پنومونی بستری شده در بیمارستان کودکان شهر بندرعباس در سال ۱۳۹۸

پیش زمینه و اهداف: پنومونی به التهاب بافت ریه گفته می شود و با توجه به شیوع بالا در میان کودکان، یکی از مهم ترین علل مرگ و میر کودکان به شمار می رود. امروزه برای تشخیص شدت این عارضه، از ارزیابی هایی مانند سطح گلبول های سفید، CRP و ESR استفاده می شود. با توجه به اهمیت این عارضه، هدف این پژوهش بررسی فاکتورهای التهابی آزمایشگاهی در کودکان مبتلا به پنومونی و ارتباط این فاکتورها با شدت بیماری است.روش جستجو: پژوهش پیش رو یک مطالعه مقطعی - تحلیلی و گذشته نگر است که جامعه آماری آن شامل تمام کودکان مبتلا به پنومونی و بستری شده در بیمارستان کودکان بندرعباس در سال ۱۳۹۸ بوده و پرونده ۴۰۰ کودک با علایم پنومونی در فصل پاییز و زمستان ۱۳۹۸ وارد مطالعه شدند و پس از بررسی و تعیین شدت بیماری، ارتباط این مولفه با پارامترهای آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: از میان ۴۰۰ بیمار، ۱۷۰ بیمار (۴۲.۵ ٪ ) دختر و ۲۳۰ بیمار (۵۷.۵ ٪) پسر بودند. به علت توزیع غیرنرمال متغیرهای آزمایشگاهی، برای مقایسه با شدت پنومونی، از آزمون ناپارامتری کروسکال - والیس استفاده شد و با توجه به نتایج، هیچ یک از متغیرهای گلبول سفید، نوتروفیل، ESR و CRP ارتباط معناداری با شدت پنومونی کودکان بستری در بیمارستان کودکان نداشتند .(p<۰.۰۵)نتیجه گیری: درصد فراوانی شدت پنومونی در این مطالعه به ترتیب ۶۵. ۸ درصد خفیف، ۲۴ . ۲ درصد متوسط و ۱۰ درصد شدید بود. یافته اصلی این مطالعه این بود که هیچ یک از چهار متغیر WBC، نوتروفیل، ESR و CRP با شدت پنومونی کودکان مبتلای بستری در بیمارستان کودکان ارتباط معناداری ندارد ( ۰. ۰۵>p).

Keywords:

پنومونی , فاکتورهای التهابی آزمایشگاهی , شدت بیماری