هانا آرنت یکی از متفکران سیاسی قرن بیستم بود. قدرت و اصالت اندیشه او در آثاری چون ریشه استبداد، شرایط انسانی، انقلاب و حیات فکری مشهود بود. مفهوم قدرت، مرکز تفکر آرنت می باشد. آرنت با آغاز توانبخشی اولیه خود، که زندگی اجتماعی غیر قابل نفوذ بورژوا را به عنوان یک قدرت تاریخی جدید نشان می دهد، قدرت را از نظر پتانسیل به عنوان ظرفیتی که نه خارج از موضوعات و نه در اختیار یک سوژه درک می کند. آرنت نیز نه به عنوان نماینده بلکه به عنوان یک پتانسیل قدرت را در نظر می گیرد و در آخرین کار خود، "زندگی ذهن"، بار دیگر مفهومی از قدرت است که به او اجازه می دهد تا زندگی افلاطونی را مجددا به عنوان تابعی از ارتباط بین تنهایی تفکر و یک قدرت درونی تفسیر کند. آرنت مدافع سرسخت مشروطیت و حاکمیت قانون، یکی از مدافعان حقوق اساسی بشر و منتقد همه اشکال جامعه سیاسی مبتنی بر هویت مذهبی، قومی یا نژادی بود. به عقیده آرنت
مفهوم آزادی تا زمان نوشتن توسط بسیاری از فلاسفه تحریف شده است. آرنت با بررسی سابقه آزادی در نظریه سیاسی،
مفهوم آزادی و تلاش برای تعریف "آزادی واقعی" را که فراتر از تعاریف کلاسیک آزادی بیان می شود، از نظر آزادی منفی و مثبت در نظریه سیاسی بیان می کند.