تیین رابطه شایستگی های منابع انسانی با مسیر پیشرفت شغلی: مورد مطالعه: سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی

زمینه و هدف: شایستگی به عنوان توانایی در انتخاب و استفاده از ویژگی ها (دانش، مهارت ها و نگرش ها) که مستلزم عملکرد در سطحی مطلوب است. این تعریف ویژگی های فراشناختی را نیز در بر می گیرد. مسیر شغلی از ارکان کلیدی و مهم در حوزه سرمایه انسانی است چون با انسان ها سروکار دارد و این انسان است که می تواند عامل تغییر و تحول باشد و به تغییرات محیطی پاسخ دهد تا از این طریق بتوان سازمان را موفق و پیشرو نمود. بنابراین زمانی که در یک سازمان از توسعه منابع انسانی صحبت می شود، توجه به مسیر شغلی به عنوان یک رکن مهم تلقی می گردد، زیرا توسط آن حمایت های لازم از کارکنان و مشاغل آنها به عمل آمده و در زمان مناسب با گماردن افراد مناسب، به کارایی و اثربخشی سازمان کمک می نماید. با توجه به جایگاه منابع انسانی به عنوان سرمایه های انسانی و همچنین نقش کلیدی شایستگی های کارکنان در سازمان ها، پژوهش حاضر با هدف تیین رابطه شایستگی های منابع انسانی با مسیر پیشرفت شغلی انجام شد تا با بررسی ارتباط شایستگی های کارکنان با مسیر پیشرفت شغلی انجام شد تا با بررسی ارتباط شایستگی های کارکنان با مسیر پیشرفت شغلی، ضمن بررسی وضعیت موجود و شناسایی خلاء ها و چالش ها، به ارائه راهکار بپردازد. روش: جامعه آماری پژوهش شامل کارکنان سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی می باشد که با روش نمونه گیری تصادفی ساده و فرمول تعیین حجم نمونه کوکران، تعداد ۳۲۲ نفر به عنوان انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات شامل پرسشنامه شایستگی کارکنان شایانی فر ۲۰۱۵ و پرسشنامه مسیر پیشرفت شغلی ادگارشاین ۲۰۰۶ بود که روایی و پایایی آن از طریق تعیین روایی سازه و محاسبه ضریب الفای کرونباخ مطلوب بود. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss ۲۴ و با روش های آمار توصیفی و استنباطی نظیر آزمون نرمالیتی، همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی انجام شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که بین شایستگی های کارکنان با مسیر پیشرفت شغلی کارکنان سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی رابطه معناداری وجود دارد و شایستگی های کارکنان می تواند ۱۵/۱% از تغییرات مسیر پیشرفت شغلی را پیش بینی نماید. همچنین بین مولفه های شایستگی های کارکنان در سطح میان فردی، ذهنی فکری، اجرایی و شخصیتی با مسیر پیشرفت شغلی رابطه معناداری وجود دارد. P<۰.۰۵. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد سطح میانگین متغیرها بیشتر از حد متوسط بوده است. میانگین شایستگی ها و مولفه های آن و همچنین میانگین مسیر پیشرفت شغلی در مدیران بیشتر از کارکنان بود، ولیکن این مقدار برای مولفه های مسیر پیشرفت شغلی متغیر بود. همچنین نتایج آزمون استنباطی نشان داد که فرضیه اصلی و فرضیه های فرعی تحقیق تایید شدند.

Keywords:

شایستگی های منابع انسانی , مسیر پیشرفت شغلی , کار راهه شغلی