تاثیر رسانه های اجتماعی بر برنامه های آموزش جنسی جوانان

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 780

This Paper With 9 Page And PDF and WORD Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

EPHCONF01_028

تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400

Abstract:

ایران همانند تمامی کشورها، تحت تاثیر عوامل متعدد توسعه ای و اجتماعی پیچیده ای است که نوجوانان را در معرض خطرات ناشی از رفتارهای پرخطر جنسی قرار می دهد؛ هدف این پژوهش بررسی تاثیر رسانه های اجتماعی بر برنامه های آموزش جنسی جوانان است. روش تحقیق در این پژوهش از نظر هدف، از نوع تحقیقات کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری داده ها تحقیق توصیفی( غیرآزمایشی) از نوع کتابخانه ای بود. پژوهش مروری نظام مند حاضر با جست و جوی مقالات انگلیسی از پایگاه های داده شامل Science Direct، Google Scholar PubMed و Scopus و با استفاده از کلمات کلیدی "social media"، "Youth sex education"،"Youth sexual education"، "Youth media and sex education" به دست آمد. همچنین مقالات فارسی در پایگاه های داده نورمگز، سیویلیکا، مگیران، علم نت و جهاد دانشگاهی با همان کلمات کلیدی به زبان فارسی مورد جست و جو قرار گرفت. همچنین مقالات منتشر شده از سال ۲۰۰۸ تا سال ۲۰۲۰ مورد ارزیابی قرار گرفتند. یافته های پژوهشی حاکی است که بیشتر نوجوانان جامعه ما در دستیابی به منابع معتبر موضوعات جنسی با محدودیت مواجه بوده و در این زمینه برای آن ها برنامه های آموزشی مورد نیاز طراحی و برنامه ریزی نشده است. برخی یافته ها نشان میدهند نوجوانان به طور متوسط ۸ ساعت در برابر صفحات الکترونیکی قرار دارند. این یافته ها به رابطه ای نیرومند بین برنامه های ارائه شده در رسانه و رفتار جنسی نوجوانان اشاره دارند. بنابراین رسانه های اجتماعی میتوانند با ارائه برنامه های متنوع، به طور جانشینی الگوهای مثبتی را معرفی تا نوجوانان در انتخاب و همانندسازی با آن ها به شیوهای موثر و مفید درباره سلامت جنسی خود تصمیم بگیرند. در عین حال این مهم است که رسانه برای ورود به مباحث مرتبط با سلامت جنسی و آموزش موضوعات جنسی عوامل و متغیرهای مهمی مانند رویکرد شفاف و مبتنی بر شواهد، بهره گیری از دانش و تخصص بین رشته ای و تنوع مخاطبان را مورد توجه قرار دهد.

Authors

الهه پولادسنج

کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد آشتیان، آشتیان، ایران

مهدی بقائی

کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تنکابن، تنکابن، ایران