استفاده از گلیسیریزین، سوربیتول و فروکتوز در تهیه مربای آلبالوی رژیمی و ارزیابی آن در بیماران دیابتی غیر وابسته به انسولین

مصرف غذاهای با نمایه گلیسمی (G.I.) پایین به کنترل قند خون بیماران دیابتی کمک می نماید. مربای معمولی دارای نمایه گلیسمی بالا می باشد. هدف از پژوهش حاضر تهیه مربای رژیمی با استفاده هم زمان از شیرین کننده های مغذی و غیر مغذی می باشد. این تحقیق در چهار مرحله انجام شد. در مرحله اول ابتدا گلیسیریزین از پودر عصاره شیرین بیان استخراج و بعد از آمونیاکی کردن، میزان خلوص آن با استفاده از روش HPLC اندازه گیری شد. در مرحله دوم در قالب طرح کاملا تصادفی تیمارهایی از مربا با نسبت های مختلف از شیرین کننده های سوربیتول، فروکتوز و گلیسیریزین تولید شد. در مرحله سوم تیمارهای مختلف مربا توسط یک گروه چشایی منتخب مورد ارزیابی کیفی رنگ، طعم، بافت و پذیرش کلی قرار گرفت. هم چنین آزمون های فیزیکی سنجش رنگ و قوام به ترتیب با رنگ سنج هانترلب و قوام سنج بوستویک روی کلیه تیمارها صورت پذیرفت و دو تیمار انتخاب شد. در مرحله چهارم این مرباها به۸ بیمار غیر وابسته به انسولین خورانده شد و قند خون آنها در زمان های صفر، یک و دو ساعت بعد از صرف هر یک از مرباها و نان (به عنوان کنترل) با روش اورتوتولوییدین اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که گلیسیریزین آمونیاکی سبب بالا رفتن میزان پذیرش کلی مربا می گردد (در سطح ۵%). هم چنین سوربیتول و فروکتوز باعث افزایش قوام می شود. نمایه گلیسمی مرباهای انتخاب شده در حد پایین و برابر ۹/۲۳ و ۵/۲۳ بود. بنابراین مصرف این مرباهای رژیمی برای بیماران دیابتی مناسب بوده و تولید آنها در سطح تجاری توصیه می شود.

Keywords:

Dietetic jam , Diabetes , Quality control , Sweetener combination , Clinical evaluation. , مربای رژیمی , دیابت , کنترل کیفی , مخلوط شیرین کننده , ارزیابی بالینی