بررسی تفاوت بیماری زایی پاتوتیپ های ۴ و ۶ قارچ A. rabiei عامل بیماری برق زدگی نخود

تفاوت بیماری زایی پاتوتیپ های ۴ و ۶ قارچ A. rabiei، عامل بیماری برق زدگی نخود از جنبه های ماهیت بیوشیمیایی گیاه و ترکیب ژنومی پاتوتیپ ها در چهار بخش بررسی گردید: الف) تعیین شمار ژن های پایداری در هیجده رقم بومی نخود. ب) مقایسه تغییرات غلظت الکترولیت های سدیم و پتاسیم در ساقه گیاهچه های نخود آلوده و سالم ارقام حساس و پایدار. ج) بررسی تاثیر تنش نبود پتاسیم در محیط غذایی هوگلند برای پنج رقم افتراقی نخود. د) امکان دیدن تفاوت های ژنومی دو پاتوتیپ با روش RAPD-PCR. مشاهده میانگین ۹ ژن اصلی پایداری در رقم بومی ۱۴۴-۶۰-۱ از کل ده ژن تعیین شده پایداری به بیماری برق زدگی طبق روش ونرینن و هاوار (۱۹۹۷)، نشان دهنده غنی بودن این رقم از لحاظ ژن های پایداری، و امکان استفاده از آن در کارهای به نژادی است. در حالی که ارقام دیگر نسبتا متحمل تا کاملا حساس بوده و ژن های پایداری اندکی داشتند. کاهش شدید غلظت الکترولیت ها در رقم حساس ۱۹۲۹ILC در مقایسه با رقم پایدار ۵۹۲۸ILC نشان دهنده وجود سازگاری میان بیمارگر و گیاه میزبان است. افزایش پایداری ارقام افتراقی در نتیجه تنش نبود پتاسیم، گویای القای پایداری اکتسابی در نتیجه تولید پیوترسین، و به دنبال آن بهبود ساختارهای دفاعی می باشد، و نهایتا تشابه ۸۰ درصدی باندهای ژنومی پاتوتیپ ها با استفاده از مارکر CG و آغازگر ۱۷۱، نشان دهنده ناکافی بودن شمار آغازگر و لزوم به کارگیری روش های تکمیلی است.

Keywords:

Ascochyta blight , pathotype , Acquired resistance , Putrecine. , برق زدگی نخود , پاتوتیپ , پایداری اکتسابی , پیوترسین