تاثیر تیمارهای مختلف بر انبارمانی و کیفیت پس از برداشت قارچ دکمه ای (Agaricus bisporus)

قارچ ها به جهت دارا بودن درصد زیاد آب و ساختار اپیدرمی نازک و متخلخل، ماندگاری بسیار کمتری نسبت به سایر سبزی ها دارند. هدف از پژوهش حاضر، دست یابی به ترکیب کمپوست مناسب و شرایط بهینه نگهداری قارچ دکمه ای به منظور افزایش ماندگاری آن بود. فاکتورهای آزمایشی شامل دو دمای نگهداری ۴ و ۲۵ درجه سانتی گراد، دو نوع بسته بندی ظروف شفاف و پوشیده شده با فویل و چهار نوع کمپوست (کلش گندم و کود مرغی، کلش گندم و کود اسبی، کلش برنج و کود مرغی، کلش برنج و تفاله زیتون) بودند. صفاتی مانند درصد کاهش وزن، میزان قهوه ای شدن، درصد ماده خشک، فنول کل و فعالیت آنتی اکسیدانی ۷ روز بعد از برداشت برای نمونه های انبار شده در دمای اتاق (۲۵ درجه سانتی گراد) و ۲۵ روز بعد از برداشت برای نمونه های انبار شده در یخچال (۴ درجه سانتی گراد) ارزیابی شدند. قارچ های پرورش یافته در کمپوست کلش برنج و تفاله زیتون، بیشترین درصد ماده خشک (۱۱/۶۲ درصد) را در دمای اتاق نشان دادند. قارچ های پرورش یافته در کمپوست کلش برنج و تفاله زیتون، بالاترین فعالیت آنتی اکسیدانی را در دمای یخچال و اتاق زمانی نشان دادند که در ظرف پوشیده شده با فویل نگهداری شدند. طبق نتایج به دست آمده، کمپوست کلش برنج و تفاله زیتون می تواند به عنوان کمپوست مناسب جهت افزایش ماندگاری قارچ دکمه ای معرفی شود و نیازمند تحقیقات بیشتری است.  

Keywords:

Antioxidant capacity , Compost , Dry matter , Packaging , بسته بندی , درصد ماده خشک , فعالیت آنتی اکسیدانی , کمپوست