اثر غلظت های مختلف هورمون IBA، نوع پایه و زمان قلمه گیری در تکثیر فیکوس بنجامین ابلق به روش قلمه پیوندی
Publish place: Journal of Crop Production and Processing، Vol: 5، Issue: 17
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 228
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPP-5-17_021
تاریخ نمایه سازی: 5 خرداد 1400
Abstract:
بهمنظور بررسی تاثیر غلظتهای مختلف ایندول بوتیریک اسید، نوع پایه و اثر زمان قلمهگیری بر تکثیر فیکوس بنجامین ابلق (رقم Variegata) به روش قلمه پیوندی (پیوند امگا)، آزمایشی به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار، در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال ۱۳۹۱ صورت گرفت. در هر تکرار از ۱۰ نمونه آزمایشی استفاده شد. تیمارها شامل چهار سطح هورمون ایندول بوتیریک اسید (صفر، ۲۰۰۰، ۴۰۰۰ و ۶۰۰۰ میلیگرم در لیتر)، دو نوع پایه گیاهی (فیکوس بنجامین سبز واریته اگزوتیکا و فیکوس آمستل) و دو زمان قلمهگیری (اوایل تیر و اواسط شهریور) بودند. فاکتورهای درصد گیرایی پیوند، درصد ریشهزایی، میانگین طول ریشه، تعداد ریشه، وزن خشک ریشه و درصد زندهمانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بیشترین درصد ریشهزایی و تعداد ریشه در تیمارهای هورمونی ۴۰۰۰ و ۶۰۰۰ میلیگرم در لیتر به دست آمد. بیشترین میانگین طول و وزن خشک ریشه نیز در غلظت ۴۰۰۰ میلیگرم در لیتر ایجاد گردید. بالاترین درصد گیرایی پیوند و درصد زندهمانی در تمام تیمارهایی که در آن از اکسین استفاده شد، به دست آمد. مناسبترین پایه برای تمام فاکتورهای مورد بررسی، پایه فیکوس بنجامین واریته اگزوتیکا بوده است، به جزء تعداد ریشه که بیشترین آن در پایه فیکوس آمستل حاصل شد. بهترین زمان از لحاظ ریشهزایی و خصوصیات ریشه و درصد زنده مانی، شهریور بوده است درحالی که بالاترین میزان گیرایی پیوند در تیر ماه به دست آمد. نتایج این آزمایش نشان دهنده اثر مفید اکسین، زمان قلمهگیری و نوع پایه گیاهی در تکثیر بنجامین ابلق به روش پیوند رومیزی است.
Keywords:
Authors
حامد بابایی
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran.
حسین زارعی
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran.
خدایار همتی
Gorgan University of Agricultural Sciences and Natural Resources, Gorgan, Iran.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :