اثر شدت تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی آیریزین و نیمرخ لیپیدی زنان سالمند غیرفعال

زمینه و هدف: عضلات اسکلتی به عنوان یکی از جایگاه­های تولید کننده آیریزین می توانند بر متابولیسم چربی و هزینه انرژی تاثیر گذار باشند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثر شدت تمرین مقاومتی بر سطوح سرمی آیریزین و نیمرخ لیپیدی در زنان سالمند غیرفعال بود. روش تحقیق: در مطالعه حاضر ۲۸زن سالمند غیرفعال به طور تصادفی در سه گروه کنترل، تمرین مقاومتی با شدت بالا (۸۰ درصد یک تکرار بیشینه) و تمرین مقاومتی با شدت پایین (۴۰ درصد یک تکرار بیشینه) تقسیم شدند. تمرینات مقاومتی ۳ جلسه در هفته در طول ۸ هفته به اجرا در آمدند. قبل و بعد از مداخله، نمونه های خونی پس از ۱۲ ساعت ناشتایی جهت اندازه گیری سطوح سرمی آیریزین و نیمرخ لیپیدی گرفته شد. متغیرهای وابسته به روش ساندویچ الایزا و فتومتریک اندازه­گیری شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون های آماری تحلیل کواریانس در سطح معنی داری ۰۵/۰>p استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که سطوح سرمی آیریزین در هر دو گروه تمرین مقاومتی با شدت بالا (۰۲/۰=p) و پایین (۰۲/۰=p) نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری بالا رفت. از طرف دیگر، درصد چربی بدن (به ترتیب با ۰۰۲/۰=p و ۰۰۱/۰=p) و سطوح سرمی کلسترول تام (به ترتیب با ۰۱/۰=p و ۰۳/۰=p) پس از تمرین مقاومتی با شدت بالا و پایین، نسبت به گروه کنترل، به طور معنی­داری پایین آمد. نتیجه گیری: به طور کلی اجرای هر دو نوع تمرین مقاومتی با شدت بالا و پایین، به دلیل تاثیر مثبت بر بهبود سطوح سرمی آیریزین، درصد چربی و نیمرخ لیپیدی؛ برای زنان سالمند مفید هستند.

Keywords:

تمرین مقاومتی , آیریزین , نیمرخ لیپیدی , زنان سالمند