اثربخشی آموزش مدیریت خشم، جرئت آموزی بر کاهش رفتارهای مخاطره آمیز و افزایش جرئتمندی در مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی
Publish place: Pajouhan Scientific Journal، Vol: 19، Issue: 2
Publish Year: 1399
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 186
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_PSJ-19-2_003
Index date: 29 May 2021
اثربخشی آموزش مدیریت خشم، جرئت آموزی بر کاهش رفتارهای مخاطره آمیز و افزایش جرئتمندی در مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی abstract
سابقه و هدف: این پژوهش به بررسی اثربخشی آموزش مدیریت خشم، جرئت آموزی بر کاهش رفتارهای مخاطره آمیز و افزایش جرئتمندی در مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی می پردازد.
مواد و روش ها: روش پژوهش حاضر نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل تمام مادران فرزندان با اختلالات عصبی رشدی بود. از این تعداد ۲۶ مادر در گروه آزمایش و ۲۶ مادر در گروه کنترل به روش نمونه گیری تصادفی مبتنی بر ملاک ورود انتخاب شدند. ارزیابی روانی شامل مصاحبه طبق DSM-۵، مقیاس تکانشگری بارات و مقیاس جرئتمندی راتوس بود که قبل از شروع آموزش مهارت های مدیریت خشم و جرئت آموزی و بلافاصله بعد از اتمام جلسات توسط مادران هر دو گروه آزمایش و کنترل تکمیل شد. داده ها با روش کوواریانس تحلیل شدند.
یافته ها: نتایج این پژوهش نشان داد آموزش گروهی مهارت های مدیریت خشم و جرئت آموزی به طور معناداری موجب کاهش خشم و افزایش جرئتمندی در مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی شده است (۰۰۱/۰>P).
نتیجه گیری: در حوزه درمان و در زمینه کار با مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی و افرادی که در حالت بحران هیجانی ناگهانی مانند تولد فرزند به سر می برند، آموزش مهارت های زندگی ازجمله جرئتمندی و کاهش تکانه و خشم با توجه به ماهیت آن و تاثیر بلندمدت در تمام ابعاد زندگی، بسیار کارا و نویدبخش به نظر می رسد.
اثربخشی آموزش مدیریت خشم، جرئت آموزی بر کاهش رفتارهای مخاطره آمیز و افزایش جرئتمندی در مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی Keywords:
اثربخشی آموزش مدیریت خشم، جرئت آموزی بر کاهش رفتارهای مخاطره آمیز و افزایش جرئتمندی در مادران کودکان با اختلالات عصبی رشدی authors
مینا غفاری جم
Master of Psychology, Department of Psychology, Payame Noor University of Iran, Iran
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :