تخصیص پهنای باند در شبکه های وایمکس با استفاده از الگوریتم های تقویتی

در این مقاله، به بررسی توانائی الگوی اتوماتای یادگیر برای حل مسائل مطرح در شبکه های وایمکس پرداخته شده است. با توجه به توانائی های اتوماتای یادگیر (از قبیل بار محاسباتی کم، قابلیت استفاده در محیط های توزیع شده و دارای اطلاعات نادقیق، نیاز به کمترین بازخورد از محیط و...)، به نظر می رسد که استفاده از این روش برای حل مسائل مطرح در شبکه های وایمکس مناسب باشد. فراهم کردن انواع مختلف خدمات از ویژگی های نسل بعدی شبکه های بی سیم از جمله وایمکس می باشد پس چگونگی تخصیص پهنای باند و تضمین کیفیت خدمات دهی چالش بزرگی برای فراهم کننده است. ابزار کلیدی در تضمین کیفیت خدمات دهی کنترل دخول و تخصیص پهنای باند در ایستگاه پایه است.

Keywords:

تخصیص پهنای باند , اتوماتای یادگیر , وایمکس