افسونزدایی از خوانش متقاطع«جمهوریت»و«اسلامیت»

جمهوری اسلامی« به عنوان مدل طراحی شده برای تطبیق بر »ایران« از یکسو با تاملاتی در مفهوم و مدل جمهوریت و از دیگر سو با مبانی ا سلامی در مواجهه ا ست. چنین مواجه های از سوی برخی اندیشمندان، من سوب به نسبت »تعارض« و از جانب برخی دیگر، »موصوف به وصف تعارض است ولیکن در سایه دقت و تامل، قابل توافق و سازگاری است.« اثر حاضر با تاملی بر ادبیات پیشینی، »مدل چهارم جمهوریت« را ارائه میکند که بر مبنای آن »بی هیچ ناهمسازی میان جمهوریت و اسلامیت« تعارض و تزاحمی متصور نیست. نگارنده با تاملی جدید در رویکردهای تفسیری متناسب؛ از جمله »تفسیر تاریخی«، »تفسیر قصدگرائی« و »تفسیر لفظ گرائی« سعی بر رهنمون شدن به چنین رهیافتی دارد.

Keywords:

جمهوریت , اسلامیت , تعارض , قصد گرائی , لفظ گرائی , رویکرد تاریخی.