مروری بر روش های تولید پلیمرهای طبیعی پلی هیدروکسی آلکانوات با تکیه بر بهینه سازی بهره وری

امروزه پلاستیک ها از جمله پرکاربرد ترین مواد در زندگی بشر هستند. ویژگی های فیزیکی و شیمیایی این پلیمرها، روز به روز طیف کاربرد آن ها را وسیع تر کرده است. پلاستیک های سنتزی، منشا غیر تجدیدپذیر داشته، در مقابل تجزیه طبیعی سرسخت بوده و طی روند تخریب طولانی خود در طبیعت، مواد سمی تولید می کنند. جایگزین کردن پلاستیک های مشتق از نفت با پلاستیک های زیست تخریب پذیر دارای منابع پایدار، می تواند یک راه حل دوست دار محیط زیست باشد. دسته مهمی از پلیمرهای زیستی، پلی هیدروکسی آلکانوات ها هستند که به طور طبیعی توسط برخی میکروارگانیسم ها در شرایط استرس مواد غذایی، به عنوان مواد ذخیره ای تولید می شوند. تلاش های بسیاری همچون روش های مهندسی ژنتیک، بهینه سازی شرایط تولید و استفاده از محیط کشت های ارزان قیمتی مانند پساب ها به منظور ساخت، افزایش مقدار و یا کاهش هزینه های تولید این پلی استرهای زیستی در موجودات زنده صورت گرفته است. این مطالعه، به مرور تولید پلی هیدروکسی آلکانوات ها در ارگانیسم های وحشی و تراریخت و به بررسی جنبه های اقتصادی جایگزینی پلاستیک های شیمیایی با این پلیمرهای طبیعی پرداخته است. هزینه، یک عامل حیاتی و محدودکننده در صنعت تولید این پلیمرهای زیستی است، لذا این صنعت هنوز قادر به رقابت با صنعت تولید پلاستیک های شیمیایی نیست. تلاش های پژوهش گران و صنعت گران جهان به منظور کاهش هزینه های تولید، همچنان ادامه دارد. بدون شک در آینده ای نه چندان دور، به دلیل آلودگی بالای ناشی از پلاستیک های شیمیایی و همچنین با محدود شدن مصرف سوخت های فسیلی، هزینه تولید این پلاستیک های طبیعی قابل توجیه خواهد بود.

Keywords:

پلاستیک زیست تخریب پذیر , پلی هیدروکسی آلکانوات ها , پلی هیدروکسی بوتیرات , ارگانیسم تراریخت , تولید صنعتی پلاستیک زیستی