ساختار غشاهای نانوکامپوزیتی پلیمری مصرفی در تصفیه آب
Publish place: Polymerization، Vol: 10، Issue: 2
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 225
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_BSPR-10-2_006
تاریخ نمایه سازی: 9 خرداد 1400
Abstract:
در سال های اخیر، فناوری تولید و استفاده از غشا به عنوان روش کارآمدی برای تصفیه آب شناخته شده است. استفاده از فناوری غشا %۵۳ از کل فرایندهای جهان برای تولید آب آشامیدنی را شامل می شود. آسانی بهره برداری، کاهش هزینه، نبود مواد شیمیایی و ظرفیت حذف زیاد از مزایای استفاده از غشا در تصفیه آب به شمار می رود. غشاهای جداکننده اصولا از نوع پلیمری هستند. غشاهای پلیمری در مقایسه با غشاهای معدنی، دارای انعطاف پذیری بیشتر، سازوکار ساده تشکیل حفره، هزینه کمتر و فضای کوچکتری برای نصب هستند. پلیمرهایی همچون پلی وینیل الکل، پلی استر سولفون، پلی وینیلیدین فلوئورید و پلی وینیل کلرید در تولید غشا به کار می روند. غشاهای پلیمری دارای معایب و کمبودهایی نیز هستند که با اصلاح سطحی با نانومواد می توان خواص آنها را بهبود بخشید. محدودیت عمده غشاهای پلیمری جداکننده، گرفتگی به دلیل آب گریزی آنهاست. اصلاح غشاهای پلیمری با نانومواد فلزی و کربنی، به تولید غشاهای نانوکامپوزیتی با قابلیت ضدگرفتگی منجر می شود. نانومواد با آمیختهسازی، پوششدهی سطح با غشای پلیمری، قابلیت گزینشپذیری، نفوذپذیری، آب گریزی، پایداری گرمایی، مقاومت مکانیکی و خاصیت ضدباکتریایی را به آن منتقل میکنند. در این مقاله گزارشی از ساختار و اصلاح غشاهای پلیمری با فلزاتی چون نقره، مس و تیتانیم دی اکسید و ترکیباتی همچون گرافن اکسید ارائه شده است.
Keywords:
Authors
مرضیه قائمی زاده دره
دانشجوی دانشکده نساجی، دانشکده فنی مهندسی،
میترا توکلی
عضو هیات علمی