کاربرد متدلوژی پاسخ سطح در بهینه‌سازی و مدلسازی واکنش تجزیه فتوکاتالیستی رنگ‌زا با استفاده از نانوذرات دی‌اکسید تیتا‌نیم تثبیت شده

در این بررسی، از متدلوژی پاسخ سطح به منظور بهینه‌سازی و یافتن مقادیر بهینه برای فرآیند تجزیه فتوکاتالیستی Acid Red 73 با استفاده از نانو ذرات دی‌اکسید تیتانیوم تثبیت شده، استفاده شد. تجزیه فتوکاتالیستی رنگ به صورت تابعی از pH(X1)، غلظت اولیه رنگ (X2)، غلظت پراکسید هیدروژن (X3) و آنیون حل شده در محلول (X4) به کمک یک معادله چند جمله‌ای درجه دو مدلسازی شد. نتایج نشان می دهد که میزان رنگ حذف شده ( پاسخ) شدیداً به pH و غلظت اولیه رنگ بستگی دارد. مقادیر بهینه پارامترهای مورد بررسی به منظور دست‌یابی به ماکزیمم میزان رنگ‌بری عبارتند از: 3pH: ، غلظت اولیه رنگ : mg/L 3/25، غلظت پراکسید هیدروژن : mg/L 5/0 و غلظت آنیون حل شده: mg/L 69/0. سازگاری بین نتایج آزمایشگاهی با مقادیر پیش بینی شده توسط متدلوژی پاسخ سطح، نشاندهنده مناسب بودن این مدل و موفقیت آن در بهینه سازی پارامترهای مؤثر در تجزیه فتوکاتالیستی Acid Red 73 می باشد.

Keywords:

فتوکاتالیست , دی اکسید تیتانیوم تثبیت شده , متدلوژی پاسخ سطح