بررسی جرم شناسی سقط جنین در حقوق کیفری ایران با نگاهی به فقه امامیه

سقط جنین عبارت است از اخراج جنین، قبل از موعد طبیعی، به نحوی که حمل خارج شده از بطن مادر زنده نباشد یا قابل زیست نباشد. جنین در قانون مجازات اسلامی، منصرف از عمر آن، دربرگیرنده لحظه انعقاد تا خروج جنین محسوب می شود . در جرم بودن سقط جنین در هر مرحله از آن شکی نیست واختلاف تضاد نظریات که انگیزه اصلی این بررسی نیز بوده، تنها در نوع مجازات مرتکب آن است که در تعلق گرفتن دیه بسته به شرایط وسن جنین نیز تقریبا اختلافی به چشم نمی آید و اختلاف در مجازات تعزیری و مهمتر از همه اینکه آیا با تحقق شرایطی امکان اجرای قصاص برای این عمل وجود دارد یا مطلقا قصاص بر اساس استدلالی قابلیت اجرا در این موارد خاص را ندارد میباشد.سقط جنین زمانی مستوجب مجازات است که جرمی رخ داده باشد پس در واقع زمانی که سقط جنین جنبه درمانی داشته باشد یعنی اگر ادامه حاملگی تهدید جانی یا خطر مرگ برای مادر داشته باشد و یا جنین بعد از تولد دچار مشکل یا بیماری مانند عقب افتادگی ذهنی بشود با طی شدن مراحل قانونی مجوز سقط جنین صادر می گردد و مجازاتی اعمال نمی شود. ماهیت و روش تحقیق توصیفی- تحلیلی می باشد.