مقایسه مکانیسم های دفاعی و میزان اضطراب بیماری کرونا با توجه به متغیرهای دموگرافیک

زمینه: برخورداری از سطوح بالای سلامت روانی از لزومات رویارویی موثر با عوامل تنش زای متعدد در طولزندگی به ویژه در شرایط بحرانی محسوب می شود. از نظر سلامت روان، تاثیر اصلی این بیماری بر روان تا بهامروز افزایش اضطراب است. در همین راستا در پژوهش حاضر به بررسی مقایسه ای انواع مکانیسم های دفاعی ومیزان اضطراب ناشی از بیماری کرونا با توجه به متغیرهای دموگرافی (جنسیت، وضعیت تاهل، اشتغال،تحصیلات، سن، استان) در استان های جنوب و جنوب غرب کشور پرداخته شده است. روش: در این مطالعهی توصیفی تحلیلی نمونه ای شامل ۴۲۹ زن و مرد بزرگسال پرسشنامه های مکانیسم های دفاعی اندرو، سینگو باند (۱۹۹۳) و اضطراب بیماری کرونا (علیپور، ۲۰۲۰) را به صورت اینترنتی و از طریق شبکه های اجتماعیتکمیل نمودند. جهت تحلیل یافته ها از روش های آمار توصیفی فراوانی، درصد، میانگین و انحراف معیار وروش های آمار استنباطی آنالیز واریانس یک طرفه، تی مستقل و از طریق نرم افزار SPSS- استفاده گردید.یافته ها: نتایج نشان داد میان مردان و زنان شرکت کننده تفاوتی از نظر مکانیسم های دفاعی وجود دارد.همچنین بین مکانیسم های دفاعی و محل سکونت رابطه وجود دارد. بین استفاده از انواع مکانیسم های دفاعی وتحصیلات رابطه وجود داشت. همچنین یافته ها بیانگر رابطه بین استفاده از انواع مکانسیم های دفاعی و وضعیتتاهل بود. نتیجه گیری: علاوه بر خطرات ناشی از ویروس کوید ۱۹، استراتژی های کاهش دهنده برای مقابلهبا این ویروس، تهدیدات قابل توجهی برای سلامت روانی ایجاد می کنند. بنابراین پیامدهای منفی آن در سطوحاجتماعی، اقتصادی و روانشناختی قابل اجتناب نخواهد بود و لازم است اطلاعات مربوط به مکانیسم های موثرروانی در کنتر اضطراب آن شناسایی گردد تا در پروتکل های درمانی مورد استفاده قرار گیرد.