واکاوی تجارب نیکبودی دانشگاهی اعضای هیئت علمی دانشگاه پیام نور فارس: یک مطالعه پدیدارشناسانه

هدف پژوهش حاضر، کشف نیکبودی آکادمیک اعضای هیئت علمی دانشگاه پیام نور استان فارس بود. این پژوهش از نوع کیفی و روش مورداستفاده، پدیدارشناسی هوسرلی بود. مشارکت کنندگان در پژوهش شامل ۲۰ نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه پیام نور استان فارس در رشته های علوم انسانی، علوم پایه و مهندسی بود که با رویکرد نمونه گیری هدفمند و روش نمونه گیری معیار انتخاب شدند (با توجه به رویکرد اشباع نظری و در هجده امین مصاحبه ما اطلاعات جدیدی به دست آورده نشد در بیستمین مورد مصاحبه متوقف شد.) روش گردآوری داده های این پژوهش، مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. برای اعتباریابی داده ها از معیارهای اعتبارپذیری (از روش همسوسازی استفاده شد و سعی شده است با جمع آوری داده های کافی از منابع چندگانه، این باورپذیری را ایجاد نمود) و اعتمادپذیری (این معیار در حقیقت به ثبات نتایج در زمان و شرایط مختلف اشاره دارد و معادل پایایی در تحقیق کمی است) استفاده شد. پس از کدگذاری داده ها از روش تحلیل مضمون (مضامین پایه، مضامین سازمان دهنده و مضمون فراگیر) برای تشکیل شبکه مضامین تجارب نیکبودی آکادمیک استفاده شد. نتایج نشان داد از ترکیب و ادغام کدهای پایه (علاقه مندی دانشجو به تحصیل، پژوهش درزمینه خلا علمی، ایجاد حس اعتماد در دانشجو و...) و مضامین سازمان دهنده افزایش دهنده و مضامین سازمان دهنده کاهش دهنده (مرتبط با تدریس، پژوهش، مشاوره و راهنمایی و خدمات اجتماعی) شکل گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده می توان دریافت که با توسعه مولفه های افزایش دهنده نیکبودی آکادمیک و جلوگیری از بروز مولفه های کاهش دهنده، می توان انتظار داشت که اعضای هیئت علمی دانشگاه پیام نور در انجام مسئولیت های شغلی خود با بالاترین میزان اثربخشی و کارایی عمل نمایند.

Keywords:

نیکبودی , اعضای هیئت علمی , رضایت شغلی , نیروی انسانی