سوگند بتی یا قاطع دعوا

ضعیف ترین دلیل در بین ادله به معنای اخص، سوگند می باشد که عملکرد این نوع دلیل فقط به منظور «فصل خصومت» است. معادل عربی سوگند کلمه قسم، حلف (به فتح حاء) و یمین می باشد و آن، اظهاری است که شخص با گواه گرفتن خداوند به نفع خود می نماید. البته، باید متذکر شد که قسم تنها وظیفه منکر نیست بلکه در مواردی مدعی نیز می تواند برای فیصله دادن دعوا قسم بخوردسوگند به عنوان یکی از ادله قانونی احصاء شده در قانون مدنی و قانون آئین دادرسی مدنی، علاوه بر همه قیودی که از شخصیت طرفین دعوا نشات می گیرد و رعایت آنها کاهش کارایی سوگند را به دنبال دارد، با محدودیت های موضوعی فراوانی روبه روست. بخشی از این شرایط از ویژگی های خود سوگند به عنوان دلیل معنوی، پایانی و تنها اثبات ادعا، سرچشمه می گیرد. سوگند دلیلی تشریفاتی، تنها و مخصوص طرفین است که فقط طرف دعوای معتقد به خداوند امکان اتیان آن را دارد. قائم به شخص بودن و انتساب عمل موضوع سوگند، مباحث جالب و پیچیده ای را به وجود می آورد. علاوه بر این با بررسیدعاوی ای که سوگند در آنها قابل استفاده است، در واقع این پژوهش در طی دو فصل تهیه و تنظیم گردیده است و نتیجه ای را که می توان ضمن آن مطرح نمود این است که دعاوی که از طریق شهادت اثبات می شود از طریق سوگند هم قابل اثبات است و در دعاوی عقود و معاملات اموال غیر منقول نیز اثبات دعوا از طریق سوگند امکان پذیر می باشد.

سوگند بتی یا قاطع دعوا Keywords:

ادله , سوگند , دعاوی , قسم