بررسی اولویت ها و نیازسنجی برنامه های آموزشی پزشکان عمومی مشمول دوره های بازآموزی، آموزش مداوم شهرستان اهواز

برنامه های آموزش مداوم از رایج ترین روش های روزامد نمودن دانش پزشکان است. نیازسنجی و اولویت بندی نیازهای آموزشی از نظر پزشکان عمومی به منظور پاسخ به نیازهای علمی آموزشی و ارتقای کیفی خدمات می باشد. این پژوهش یک مطالعه توصیفی مقطعی بوده که در سال ۱۳۹۵ انجام گرفته و به دو مفهوم اصلی شناسایی و اولویت بندی نیازهای آموزشی پزشکان عمومی پرداخته است. نمونه آماری پژوهش پزشکان عمومی شاغل در بخش های مختلف درمانی شهرستان اهواز بوده که بر اساس لیست اداره نظارت معاونت درمان مورد پرسشگری قرار گرفته اند. اطلاعات مربوطه با استفاده از ابزار پرسشنامه که مشتمل بر ۱۹ سوال می باشد، گردآوری شده و طی آن نیازهای آموزشی و اولویت آن با مقیاس ۵ درجه ای لیکرت مورد سوال واقع گردیده است. اعتبار پرسشنامه از طریق اعتبار محتوایی مورد تایید و پایایی آن نیز از محاسبه ضریب آلفای کرونباخ به مقدار ۸۵/. بدست آمده است. بررسی نتایج تحلیل شده داده ها نشان داد که بالاترین میزان علاقه از ۱۹ برنامه پیشنهادی به برنامه آموزشی بیماری های پوست و کمترین به برنامه طب کار اظهار شده، همچنین اولویت ده گانه برنامه های پیشنهادی بالاترین اولویت مربوط به دوره آموزشی اورژانس بیماری های داخلی و پایین ترین اولویت به پزشکی قانونی اعلام شده است. آن چه از مجموع پژوهش، می شود نتیجه گرفت تمایل و علاقمندی مشمولان به برنامه های پیشنهادی متفاوت از اولویت های ذکر شده می باشد و نشان می دهند علاقمندی جدای از نیاز و احساس اولویت در کسب آموزش های دوره های باز آموزی می باشد.

Keywords:

پزشکان عمومی , آموزش مداوم , نیازسنجی