اثبات وجود خدا از منظر ابن سینا

در طول تاریخ بشر در کنار مساعی انبیاء الهی در راستای معرفی خدای حقیقی به انسانها، عقلاء و متفکرینی نیز بودهاند که حداکثر تلاش خود را جهت رهیافت عقل به وجود خداوند به کار گرفتهاند. در این میان ابن سینا به عنوان فیلسوفی مسلمان از منزلت رفیعی برخوردار است. در مقاله حاضر پس از بحث از نظری بودن مساله اثبات خدا و این که از میان انواع براهین فلسفی چگونه برهانی در این باره قابلیت دارد. به بیان تقریرهای مختلف ابن سینا برای اثبات وجود باری تعالی در مهمترین آثار او یعنی: «شفا» «اشارات»، «نجات» و «مبدا و معاد» پرداخته و توضیح میدهیم که همه این تقریرها قابل جمع به بیان واحدی هستند. ابن سینا برهان خود را «صدیقین» مینامد که از این جهت مورد انتقاد ملاصدرا واقع شده است. از نظر بزرگان فلسفه، برهان ابن سینا نه لم است و نه دلیل، بلکه شبه لم است. در پایان به برخی ایرادات وارد بر برهان پرداختهایم

Keywords:

برهان لمی , ممکن الوجود , واجب الوجود , تسلسل , برهان وسط و طرف , برهان وجوب و امکان , صدیقین