واکاوی رابطه ی بین سرمایه روان شناختی و گرایش به خوداشتغالی دانشجویان کشاورزی دانشگاه اراک

هدف اصلی این پژوهش واکاوی رابطه ی بین سرمایه روان شناختی با گرایش به خوداشتغالی دانشجویان کشاورزی دانشگاه اراک بود. این تحقیق از نوع پژوهش کمی و در عین حال توصیفی-همبستگی است که با بهره گیری از شیوه پیمایش انجام شده است. جامعه ی آماری تحقیق را ۴۰۰ نفر از دانشجویان کارشناسی دانشکده ی کشاورزی دانشگاه اراک تشکیل دادند که نمونه ای به حجم ۱۱۵ نفر با استفاده از نرم افزار SPSS Sample Power و روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه استفاده شد. روایی محتوایی پرسشنامه با نظرسنجی از متخصصان و پایایی آن با محاسبه آلفای کرونباخ تعیین شد که برای تمامی بخش های پرسشنامه، مقدار ضریب آلفا بالاتر از ۰/۸ به دست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از دو نرم افزار SPSS و AMOS بهره گرفته شد. بر پایه یافته های پژوهش سرمایه روان شناختی بیشتر دانشجویان بالا و گرایش به خوداشتغالی آنان متوسط بود. نتیجه ی مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد بین سرمایه روان شناختی با گرایش به خوداشتغالی دانشجویان و نتیجه تحلیل همبستگی نشان داد بین مولفه های سرمایه روان شناختی (خودکارآمدی، امیدواری، تاب آوری و خوش بینی) با گرایش به خوداشتغالی دانشجویان در سطح یک درصد رابطه ی مثبت و معنی داری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد دو سازه امیدواری و خودکارآمدی می توانند ۳۱ درصد از تغییرات گرایش به خوداشتغالی دانشجویان را تبیین کنند. نتایج این مطالعه می تواند برای افزایش گرایش دانشجویان کشاورزی به خوداشتغالی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

دانشجویان کشاورزی , سرمایه روان شناختی , خوداشتغالی