تحلیل رفتار کشاورزان پذیرنده و نپذیرنده کشت گیاهان دارویی در شهرستان‎ ساری

شرایط مناسب آب و هوایی ایران، فرصت مناسبی را جهت شناسایی، اهلی سازی و کشت گونه های مهم گیاهان دارویی جهت تولید ماده خام مورد نیاز صنایع فراوری، حفاظت از منابع ژنتیکی زیست بوم ها و افزایش درآمدزایی کشاورزان فراهم نموده است. در زنجیره عرضه محصولات کشاورزی، پذیرش کشت گیاهان دارویی شاخصی از موفقیت پروژه نشر الگوی کشت این گیاهان است. به همین دلیل، پژوهش حاضر به بررسی عوامل متمایزکننده کشاورزان پذیرنده و نپذیرنده کشت گیاهان دارویی پرداخته است. جامعه مورد مطالعه کشاورزان شهرستان ساری بودند که مطابق با جدول حجم نمونه کرجسی-مورگان، ۱۵۰ کشاورز با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب متناسب انتخاب و با ابزار پرسشنامه پیمایش شدند (۱۵۰ = NT، ۶۱ =n۲، ۸۹ =n۱). روایی صوری پرسشنامه توسط جمعی از اعضای هیئت علمی رشته ترویج و آموزش کشاورزی تایید و بر اساس پیشنهادهای آن ها اصلاحات لازم انجام شد. برای تایید سازگاری و انسجام گویه های شاخص های تحقیق از آلفای کرونباخ استفاده شد . نتایج تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS (نسخه ۲۰) نشان داد که نرخ پذیرش کشت گیاهان دارویی ۵۹/۳۳ درصد است. همچنین، شواهد نشان از برازش مناسب الگوی رگرسیون لاجستیک با داده های کمی دارد (۱۸۷/۱۹۰ =–۲log likelihood، ۰/۱۰= Cox and Snell R۲). نتایج الگوی رگرسیون لاجستیک نشان می دهد که دانش کشت گیاهان دارویی با Exp(B) معادل ۱/۸۸، بیشترین تاثیر مثبت و معنادار روی پذیرش کشت گیاهان دارویی دارد. در بخش نتیجه گیری، پیشنهادهایی برای بهبود پذیرش کشت گیاهان دارویی ارائه شده که میتواند اطلاعات مفیدی را برای ترویج کشت گیاهان دارویی به همراه داشته باشد.

Keywords:

مدیریت پذیرش , کشاورزان , پذیرنده , نپذیرنده , گیاهان دارویی , ساری