نگرش ضمنی و آشکار دانشجویان مرد ورزشکار نسبت به مواد ارتقاءدهنده عملکرد

هدف: امروزه اغلب ورزشکاران از مواد تقویت کننده عملکرد (هر نوع اقدام تغذیه ای، فیزیکی، مکانیکی، روانشناختی یا دارویی) به دلایل مختلف از جمله افزایش توانایی خود در انجام فعالیت بدنی و بهبود عملکرد استفاده می کنند. عمده دلیل استفاده از این مواد به نگرش مثبت آن نسبت داده شده است که شامل دو گروه مواد مجاز و غیرمجاز هستند. هدف از پژوهش حاضر بررسی نگرش ضمنی و آشکار دانشجویان ورزشکار مرد ایران نسبت به مواد ارتقاءدهنده عملکرد بود. روش ها: این پژوهش از نوع توصیفی، تحلیلی است. جامعه آماری تمامی دانشجویان ورزشکار استان تهران بودند. تعداد ۶۴ نفر به عنوان نمونه برحسب نمونه های در دسترس که تمایل به همکاری داشتند، انتخاب شدند. برای بررسی نگرش دانشجویان از آزمون تصاویر مبتنی بر دوپینگ استاندارد با کمک رایانه استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد دانشجویان ورزشکار نگرش مثبتی به مکمل های غذایی در هر دو نگرش آشکار و ضمنی دارند. با این حال نسبت به مواد دوپینگی نگرش آشکار منفی اما نگرش ضمنی مثبتی داشتند(۰/۰۵نگرش ضمنی و آشکار دانشجویان به دوپینگ اختلاف معناداری وجود داشت (۰/۰۵نگرش ضمنی و آشکار نسبت به مکمل های غذایی مجاز دیده نشد. نتیجه گیری: استفاده از نگرش ضمنی می تواند به عنوان یک رویکرد جدید در پیشگیری از دوپینگ و پیامدهای ناخواسته آن در بین ورزشکاران نخبه و حتی ورزشکاران غیرحرفه ای مد نظر قرار بگیرد.  

Keywords:

Implicit , Explicit , Attitude , Doping , Supplement. , ضمنی , نگرش , آشکار , دوپینگ , مکمل غذایی.