مقایسه اثربخشی دو روش بازی درمانی و خنده درمانی کاتاریا (یوگای خنده) بر اضطراب تعمیم یافته کودکان ۱۲-۶ سال

مقدمه: اضطراب در کودکان به دلیل عدم رشد شناختی دیر تشخیص داده می­ شود و بر عملکردهای اجتماعی، تحصیلی، عاطفی تاثیر گذاشته و در صورت عدم درمان به موقع بر مراحل دیگر زندگی اثر می­ گذارد.  هدف: هدف اصلی پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی بازی درمانی و خنده درمانی بر اضطراب کودکان بود. روش: پژوهش از نوع شبه آزمایشی به همراه پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تحقیق کودکان ۶ تا ۱۲ ساله مراجعه کننده به کلینیک­ های روان شناسی و روان پزشکی شهرستان شاهرود در سال ۱۳۹۸ بودند که تشخیص اضطراب تعمیم یافته دریافت نمودند. ۴۵ نفر به صورت نمونه در دسترس انتخاب و در سه گروه بازی درمانی، خنده درمانی و کنترل قرار گرفتند. ابزار پژوهش مقیاس اضطراب کودکان اسپنس (SCAS) بود. همچنین برای تحلیل آماری از نرم افزار ۲۲ spss و روش تحلیل واریانس و آزمون تعقیبی شفه استفاده شد. یافته­ها: نتایج تحلیل واریانس نمرات اضطراب نشان داد که در سطح معنی داری ۰/۰۱ تفاوت معنی­ دار بین سه گروه وجود دارد. (۱۶/۷۰=F). آزمون تعقیبی شفه نیز نشان داد که بین بازی درمانی و خنده درمانی تفاوت معنی دار در کاهش اضطراب وجود ندارد، در حالی که بین گروه کنترل با خنده­ درمانی (۱۴/۱۳) و نیز با بازی ­درمانی (۱۸/۴۰) تفاوت معنی­ دار در سطح ۰/۰۰۱ وجود دارد ؛یعنی خنده درمانی و بازی درمانی در گروه های آزمایش باعث کاهش اضطراب شده است؛ ولی در گروه کنترل تغییری در میزان اضطراب مشاهده نشده است. نتیجه­گیری: می ­توان نتیجه گرفت که بازی ­درمانی و خنده­ درمانی، اضطراب تعمیم یافته کودکان را کاهش می دهد؛ ولی بین میزان اثربخشی دو روش درمانی فوق تفاوتی وجود ندارد.

Keywords:

Generalized anxiety , Children , Play therapy , Catarria Laughter Therapy (Laughter Yoga) , اضطراب تعمیم یافته , کودک , بازی­ درمانی , خنده ­درمانی کاتاریا (یوگای خنده)