نقش آموزش ضمن خدمت در افزایش شایستگی کارکنان

واژه "آموزش ویادگیری سازمانی" آمیخته از اصول مهم زندگی کاری هر سازمان است و از آنجا که مهمترین بعد این واژه پرورش و رشد مهارتها و تخصصهای کاری است، بدان جهت پایه ریزی و استمرار روند آموزش در سازمانهای امروز نقش بسزایی در تخصصی عمل کردن و درواقع پیشرو بودن آن سازمانها دارد. آموزش درواقع یکی از راه های اصولی و منطقی هدایت تلاش های کارکنان در سازمان است و باعث بکارگیری استعدادهای نهفته، به کاراندازی قدرت تخیل و به وجود آمدن حس انعطاف پذیری فکری لازم در کارکنان خواهد شد. آموزش کارکنان سازمان در حقیقت یک برنامه ریزی بلند مدت برای بالا بردن توان و کاردانی نظام و رویارویی با نیازهای کنونی و آینده است. ازاینرو باید همواره توجه داشت که برنامه های آموزشی کارکنان، جز در مواردی معین و محدود، با نتایج و آثار بلندمدت ارتباط دارد و سازمان و افراد آن را برای پذیرش مسئولیت های دشوار و سنگین آینده آماده میکند. هدف پژوهش حاضر نقش آموزش ضمن خدمت در افزایش شایستگی کارکنان با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. نتیجه پژوهش نشان می دهد آموزش ضمن خدمت یکی از راه هایی است که قاعدتا میبایست حس توانمندی کارکنان را پرورش دهد. در همین راستا باید نیازسنجی سازمانی صورت گیرد نتیجه کلی فرآیند نیاز سنجی، تعیین نیازهایی است که باید از طریق آموزش بر طرف شود. به عبارت دیگر چه کسی باید آموزش ببیند؟ چه نوع آموزشی برای رفع نیاز در داخل یا خارج سازمان؟ و نهایتا آیا آموزش یا دیگر روش های توسعه مورد نیاز است یا خیر؟ پس از تعیین نیازهای آموزشی سازمان و اعضای آن، طراحی و تدوین آموزش هایی که بتواند آن نیازها را مرتفع کند.

Keywords:

آموزش , شایستگی کارکنان , آموزش ضمن خدمت , شهرداری ها