اولویتبندی عوامل موثر در مدیریت بحران شهری در برابر بلاهای طبیعی

قبل از وقوع بلایایی طبیعی، به ویژه زلزله در مناطق شهری، مدیریت بحرانهای پدیدآمده یکی از ضرورتهای نظام برنامه ریزی شهری است. از این رو، تعیین میزان آسیب پذیری فیزیکی در برابر زلزله اهمیت بالایی دارد. همچنین، طبقه بندی واحدهای مکانی شهری از نظر درجه ی آسیب پذیری در برابر زلزله و پهنه بندی اراضی شهری برای شناسایی نواحی در معرض خطر امری ضروری است. با توجه به این که ایران از نظر وقوع بلایایی طبیعی جزو ده کشور جهان است و شهر کاشمر در منطقهای زلزله خیز واقع شده است، ضرورت این کار بیشتر به چشم می آید. هدف پژوهش حاضر اولویت بندی عوامل موثر در مدیریت بحران شهری در برابر بلاهای طبیعی می باشد. نتایج نشان می دهد برای مثال کلانشهر تهران به عنوان پایتخت سیاسی- اداری و مرکز فعالیتهای مهم اقتصادی کشور از منظر ایمنی و حفاظت شهری ساختاری ناسالم دارد و می توان گفت که بحث ایمنی در تقسیمات شهری آن تاکنون مورد توجه قرار نگرفته است. این در حالی است که سوانح طبیعی متعدد از جمله زلزله این کلانشهر را تهدید می نماید. بنابراین شناخت و پرداختن به چارچوب و الگوی مشخص تقسیمات فضایی شهر جهت مدیریت کارآمد در هنگام بحران در کلانشهر تهران امری ضروری است. در این میان مهم ترین مساله آموزش همه جانبه است چرا که عدم آموزش و آگاهی شهروندان در مواجهه با بحران های طبیعی در مدیریت آن تاثیرگذار بوده و به اعتقاد پژوهشگران به عنوان یک چالش جدی در شهر تهران مطرح است. و می توان گفت بافت فرسوده یکی از مسائل مشکلات جدی در شهرهای کشورهای در حال توسعه و به ویژه در ایران است.

Keywords:

بلاهای طبیعی , مدیریت بحران شهری , راهکارهای پیشگیری