تحلیل اثر شخصیتی برند گردشگری شهری بر قصد بازدید از طریق تجانس درک شده (مورد مطالعه شهر تهران)

​بررسی اثر شخصیت گردشگران بر انتخاب مقصد گردشگری اهمیت زیادی دارد. در این میان استفاده از مدل فرهنگی هافستد در تحلیل اثر ابعاد شخصیتی گردشگر بر قصد بازدید از طریق متغیر تجانس درک شده بسیار به درک این مسئله کمک می کند. در این پژوهش اثر بعد زنانه بودن، مردانه بودن، ابهام پذیری، ابهام گریزی فردگرایی و جمع گرایی بر قصد بازدید مورد تحلیل و تجزیه قرار گرفته است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش جز تحقیقات توصیفی و پیمایشی است. در این راستا تعداد ۳۸۴ پرسشنامه در بین گردشگران از ملیت­های آلمانی، ژاپنی، فرانسوی، عرب (عراقی)، ایتالیایی،اتریشی، چینی اقامت کننده در هتل های پنج ستاره پارسیان تهران توزیع و جمع آوری گردید. جهت تحلیل داده ها از شاخص معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد که گردشگران برندهایی را ترجیح می دهند که با خود ادراکی­شان از برند مقصد مطابقت داشته باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که ابعاد شخصیتی گردشگر بر قصد بازید به واسطه تجانس درک شده برند گردشگری شهری تاثیرگذار است. ابعاد شهرت و تصویر شهر گردشگری خود بر تجانس درک شده اثر دارد، بعد مردانه بودن برند شهر گردشگری، ابهام گریزی، جمع گرایی به صورت تعدیل گر بر تجانس درک شده برند گردشگری شهری اثرگذار است، اما بعد زنانه بودن برند شهر گردشگری بر تجانس درک شده برند گردشگری شهری اثرگذار نیست. نتایج این تحقیق گویای آن است که شهر تهران دارای برند مردانه بوده و افرادی این شهر را انتخاب می کنند که دارایی شخصیت مردانه باشند و همچنین جمع گرا و ابهام پذیر باشند. در واقع نتایج پژوهش نشان داد که در انتخاب بازارهای گردشگری برای شهر تهران باید دنبال بازارهای گردشگری بود که از نظر ویژگی مدل هافستد دارای روحیه مردانه، ابهام‎ پذیر و جمع گرا باشد و همچنین ضروری است بر توسعه فضاهای گردشگری برای زنان توجه شود.

Keywords:

Urban tourism brand personality , visitation intention , perceived consensus , Hofstede theory , شخصیت برند گردشگری شهری , قصد بازدید , تجانس درک شده , نظریه هافستد